The Who - Somebody Saved Me

Stałem przy drzwiach obok niej
Ale nie pozwoliła mi przejść
Byłem takim chamem i okłamałem ją
Powiedziałem, że tak naprawdę nie chcę jej tyłka
Odszedłem w błocie i deszczu
Gang stał się szyderczy i śmiał
Zostałem zabity, ale uśmiechnąłem się i ból
Zaczął w końcu ustępować

A kiedy wróciłem do hotelu
Zastanawiałem się, czy grzmot oznaczał, że wylądowałem w piekle
A na dziedzińcu poślizgnąłem się i upadłem
Rozbiłem swoją głupią głowę i usłyszałem dzwonek
Pomyślałem "Hej! Hej, hej!"

Ktoś mnie uratował - to się powtórzyło
Ktoś mnie uratował - dziękuję ci przyjacielu
Ktoś mnie uratował - od losu gorszego niż niebo
Bo gdybym miał ją tylko przez godzinę
Pragnąłbym jej na zawsze

Można by pomyśleć, że się nauczyłem
Dwadzieścia lat temu lub więcej
Piękna dziewczyna podniosła usta i zatęskniła
Ale nie wiedziałam, do czego służą usta
Uciekłem w błocie i deszczu
Pogoda tutaj nigdy nie jest zbyt jasna
Pokłóciła się ze swoim mężczyzną i przyszła
Po pocieszenie i środki do walki

W końcu znudziła się uwodzeniem mnie
I dobrała do jakiegoś staruszka ze sceny na Ealingu
To prawie go zabiło, jakby mogło zabiłoby mnie
Kiedy jej oryginalny mężczyzna pstryknął palcami, a ona była posłuszna
Posłuchała!

Ktoś mnie uratował - to się powtórzyło
Ktoś mnie uratował - dziękuję ci przyjacielu
Ktoś mnie uratował - od losu gorszego niż niebo
Bo gdybym miał ją tylko przez godzinę
Pragnąłbym jej na zawsze
Ktoś mnie uratował, tak
Ktoś mnie uratował

Nie wiem nic o aniołach stróżach
Wszystko, co wiem o tym, że przeżyję
Nie mogę krzyczeć o duchowych etykietach
Kiedy małe umierają, a duże rozwijają się
Wiem tylko, że to robię
Były czasy, na które nie zasługiwałam
Z każdym koncertem było więcej udawań
Ale w miejscu, z którego nie ma powrotu

Ktoś mnie ratuje - i znowu się stało
Ktoś mnie uratował - dziękuję ci przyjacielu
Ktoś mnie uratował - od losu gorszego niż niebo
Bo jeśli zepsuję to na chwilę
Zepsułbym to na zawsze
Ale ktoś mnie uratował

Raz nawiązałem połączenie
Sprawiło, że poczułem się dość zdystansowany
Nigdy nie mogłem stać w kolejce po mój lunch
Gdy poszukiwałem Prawdy
Zostawiłem moich ludzi w błocie i deszczu
Na Sunnyside Road zawsze pada
Żyłem hipisowskimi dowcipami, ćpając do szaleństwa
Dopóki deszcz nie wyglądał jak śnieg
Ale była dusza, na której mogłem polegać
Doprowadził się do szaleństwa kiedy leżałem w łóżku
Nigdy nie opierałem się na osobie tak jak wtedy oparłem
A kiedy w końcu obudziłem się czysty
Mój przyjaciel był martwy - martwy jak głaz

Ale ktoś mnie uratował - to się powtórzyło
Ktoś mnie uratował - dziękuję ci przyjacielu
Ktoś mnie uratował - nie jestem gotowy do nieba
Bo gdybym ciebie ujrzał przez sekundę, chciałbym ciebie oglądać zawsze
Ale ktoś mnie uratował
Ktoś mnie uratował
Och, ktoś mnie uratował