Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
The Dubliners
Popularne teksty
14. Mortal - Bungee
The Dubliners - Raglan Road
Raglan Road
Tekst dodał(a): Kaora
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): piotrdworowy
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): liliamagnolia
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
On Raglan Road of an Autumn Day,
I saw her first and knew
That her dark hair would weave a snare
That I might one day rue.
I saw the danger, and I passed
Along the enchanted way
And I said let grief be a falling leaf
At the dawning of the day.
On Grafton Street in November,
We tripped lightly along the ledge
Of a deep ravine where can be seen
The worst of passions pledged.
The Queen of Hearts still making tarts
And I not making hay,
Oh I loved too much; and by such by such
Is happiness thrown away.
I gave her gifts of the mind.
I gave her the secret sign
That's known to the artists who have known
That true gods of sound and stone.
And word and tint without stint.
I gave her poems to say
With her own name there and her own dark hair
Like the clouds over fields of May.
On a quiet street where old ghosts meet,
I see her walking now
Away from me, so hurriedly.
My reason must allow,
That I have loved, not as I should
A creature made of clay.
When the angel woos the clay, he'll lose
His wings at the dawn of the day.
I saw her first and knew
That her dark hair would weave a snare
That I might one day rue.
I saw the danger, and I passed
Along the enchanted way
And I said let grief be a falling leaf
At the dawning of the day.
On Grafton Street in November,
We tripped lightly along the ledge
Of a deep ravine where can be seen
The worst of passions pledged.
The Queen of Hearts still making tarts
And I not making hay,
Oh I loved too much; and by such by such
Is happiness thrown away.
I gave her gifts of the mind.
I gave her the secret sign
That's known to the artists who have known
That true gods of sound and stone.
And word and tint without stint.
I gave her poems to say
With her own name there and her own dark hair
Like the clouds over fields of May.
On a quiet street where old ghosts meet,
I see her walking now
Away from me, so hurriedly.
My reason must allow,
That I have loved, not as I should
A creature made of clay.
When the angel woos the clay, he'll lose
His wings at the dawn of the day.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenie1.Na ulicy Raglan w jesienny dzień
Pierwszy raz ujrzałem ją i już wiedziałem
Że te ciemne włosy splotą sidła
W które pewnego dnia wpadnę
Widziałem to niebezpieczeństwo
Przeszedłem zaczarowaną drogą
I powiedziałem: Niech ten smutek spadnie jak
Liść w świt nowego dnia
2.Na ulicy Grafton w Listopadzie
Szliśmy łatwo przez półkę
Przez głęboki wąwóz ,gdzie możemy ujrzeć
Najgorszą z ludzkich plag
Krokowa Kier wciąż piecze tarty
A ja nie przygotowuję siana
Oh, kochałem zbyt mocno
To powoli doprowadziło do tego
Że odrzuciłem swe szczęście
3.Dałem jej dary mego umysłu
Dałem jej tajemne znaki
Wiedzą to ci mądrzy artyści
Że prawdziwy bóg dźwięków i kamieni
Nie skąpi słów i odcieni
Wygłosiłem jej swój poemat
W którym było jej imię i jej czarne włosy
Jak chmury nad polami w maju
4.Na cichej ulicy ,gdzie spotykamy duchy przeszłości
Widzę ją tam idącą
Oddalającą się ode mnie , tak pośpiesznie
Mój umysł musi dopuścić do siebie
Że kochałem ją nie tak jak powinienem
Istota z gliny
Gdy anioł zaleca się do gliny( człowieka),
traci
Swe skrzydła w świetle dnia
Pierwszy raz ujrzałem ją i już wiedziałem
Że te ciemne włosy splotą sidła
W które pewnego dnia wpadnę
Widziałem to niebezpieczeństwo
Przeszedłem zaczarowaną drogą
I powiedziałem: Niech ten smutek spadnie jak
Liść w świt nowego dnia
2.Na ulicy Grafton w Listopadzie
Szliśmy łatwo przez półkę
Przez głęboki wąwóz ,gdzie możemy ujrzeć
Najgorszą z ludzkich plag
Krokowa Kier wciąż piecze tarty
A ja nie przygotowuję siana
Oh, kochałem zbyt mocno
To powoli doprowadziło do tego
Że odrzuciłem swe szczęście
3.Dałem jej dary mego umysłu
Dałem jej tajemne znaki
Wiedzą to ci mądrzy artyści
Że prawdziwy bóg dźwięków i kamieni
Nie skąpi słów i odcieni
Wygłosiłem jej swój poemat
W którym było jej imię i jej czarne włosy
Jak chmury nad polami w maju
4.Na cichej ulicy ,gdzie spotykamy duchy przeszłości
Widzę ją tam idącą
Oddalającą się ode mnie , tak pośpiesznie
Mój umysł musi dopuścić do siebie
Że kochałem ją nie tak jak powinienem
Istota z gliny
Gdy anioł zaleca się do gliny( człowieka),
traci
Swe skrzydła w świetle dnia
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|---|
| Ścieżka dźwiękowa: |
Komentarze (0):