The Cure - A Pink Dream

wschód wRio zasysa słomę
pocieram swoją głowę i zataczam się od drzwi
i wkraczam w nowy, jasny dzień
i sposób w jaki mnie ona ciągnie
zabiera mi dech w piersi
zrobiła mi to, więc czasem pytam ją
pytam ją dlaczego?
a ona mi to po prostu dała
nigdy się nie uśmiecha
nigdy nie patrzy
nie wydaje się, żeby ją to obchodziło
nigdy nie płacze
nawet nie krzyczy
nie wydaje się, by potrzebowała mnie choć trochę
14 tygodni poza domem
setki dni będące częścią nieznanego mnie
poza różowymi, idealnymi momentami zabawy
i jako cud świata, ona znów zabiera mi oddech
zrobiła mi to, więc czasem pytam ją
pytam ją dlaczego?
a ona mi po prostu to dała
pytam czy możliwe jest niebo?
a ona po prostu modli się o to dla mnie
nie chce znać mojego imienia
nie chce wiedzieć jak długo to trwało
spędzając czas jakby jutro nigdy nie miało nadejść
nie chce wiedzieć jak to się skończy
nie chce odchodzić ale powoli wracam do domu
i powoli jutro nadchodzi
ale to było wszystko tak daleko
i tak dawno temu
prawdę mówiąc rzadko o niej myślę
może poza czasem, gdy zawieje letnia bryza zmierzchu
unosi mnie wtedy sam zapach odległego deszczu
przypominam sobie wtedy to
i ona wciąż zapiera mi oddech