The Beatles - You Never Give Me Your Money

@miumiach: Nie. Każdego bumelanta. Nie jakiegoś bumelanta. Sorry!

Wnoszę o poprawkę w tłumaczeniu - nie każdego bumelanta, ale jakiegoś bumelanta. Teraz to ma sen, nie?;-)

Beatlesi byli mistrzami w aranżowaniu utworów, a ten utwór jest tego dowodem. Cudo.

Genialne. Uwielbiam całe Abbey Road.

Drogi Gratitude2011! Za miłe słowa pięknie dziękuję, a co do prośby...done!

Tajemnicza dot ! Czuję się zaszczycony, że uznałaś mnie za swojego ulubionego komentatora naszego Serwisu...! Ja również z wielką uwagą i przyjemnością czytam Twoje komentarze, dlatego sprawiłabyś mi wielką radość, gdybyś zechciała skomentować również: She said She said, gdzie genialny John doprowadza mnie do ekstazy prawie mistycznej... ! Thank you in advance.

Drogi Gratitude2011! Dzięki za dobre słowo i komplementy, tym bardziej mi miłe, że płynące od mojego ulubionego komentatora z tekstowo.pl :)
Fani Beatlesów wszystkich krajów, łączcie się!

Droga dot ! Tysiąckrotne dzięks za pełne erudycji wyjaśnienia i błyskotliwe tłumaczenie tekstu You Never Give Me...! Jednakże weź sobie do serca przestrogę Marii Janion, że erudycja i intelektualna odwaga są w epoce popkultury prawdziwym...SKANDALEM ! Miło mi, że wreszcie poznałem skandalistkę większą niż ja....
Skandaliści wszystkich krajów łączcie się 2013

@Gratitude2011:

Strukturze muzycznej odpowiada potrójna lub też poczwórna struktura tekstowa. Częśc pierwsza ("You never give me your..") opowiada o tym, co aktualnie pochłania większość czasu Paula - żmudne negocjacje z prawnikami i księgowymi, i z nieszczęsnym Allanem Kleinem, który miał byc cudotwórcą, a okazał się zwyklym oszustem. "Śmieszny papier" z tej części, to umowa managerska, którą Klein chce podpisać z Beatlesami, a Paul się wije jak wąż, zeby jej jednak nie podpisywać. W końcu jej nie podpisał, ale inni to zrobili i tak czy owak weszła w życie, ale to osobna historia.

Problemy finansowe Apple przyponinają Paulowi jego sytuację sprzed 10 lat - i tak znajdujemy się w drugiej części. "Out of college..." to podrasowany przez Paula kawałek napisany przez niego podobno jeszcze wtedy - tuż po powrocie z Hamburga, gdy zamiast na studia poszedł pracować do jakiejś firmy spedycyjnej jako niewykwalifikowany robotnik, bo w międzyczasie zawalił terminy składania papierów na studia, a pieniądzie zarobione na graniu w Hamurgu rozeszły sie właściwie na miejscu.

Co robi Paul dręczony negocjacjami z Kleinem i wspomnieniami z czasów liverpoolskich? Pakuje do samochodu Lindę i jej 7-letnią córeczkę Heather i zabiera je obie na kilkutygodniową wlóczęgę po Stanach, bez celu i bez sensu, ale za to jak cudownie. O tym traktuje trzecia częśc - "One sweet dream..."

Obecność Heather na tej wyprawie upamiętnia dziecięca rymowanka na końcu utowru: "1,2,3,4,...".

Taką mniej więcej wersję wydarzeń przedstawia Paul w swojej prawie-auto-biografii "Many years from now". Znając ją, pozwoliłam sobie dostosować tłumaczenie:)

Hope you don't mind!

Protestuję z całą mocą! Ktoś w międzyczasie podmienił teledyski! Ten obecny jest beznadziejny w sensie jakości nagrania! Moje komentarze z lipca br. nigdy by nie powstały, gdyby nie dostępny wówczas clip! Dla mnie najważniejsze są nagrania studyjne, a nie live! Dlatego wszystkim sprawcom tego zamieszania mówię po stokroć: F**k it !!!!!!!!!!!

W moim komentarzu z 16.07.'11 doszukałem się głosu Ringo w trzeciej zwrotce. Sorry, po wielu przesłuchaniach utworu stwierdzam autorytatywnie, że You Never Give Me....jest autorską piosenką Paula, który ją skomponował, zaaranżował i wykonał! Wskazuje na to jej charakterystyczny styl, typowy dla sztuki kompozytorskiej Paula! Wielu Beatelmaniaków woli kompozycje Johna, lecz ja uwielbiam Sir Paula McCartneya! God bless him!

You Never Give Me Your Money to prawdopodobnie najgenialniejszy utwór Beatelsów! Charakteryzuje go trój-/być może cztero-/warstwowa struktura muzyczna, tekstowa i wykonawcza. Pierwsze dwie zwrotki, w wykonaniu Paula, są groteskowo melancholijne i banalne. Trzecia, w wykonaniu duetu Ringo-Paul, nabiera dynamiki rock and roll'a, a w warstwie tekstowej wyraża agresywny protest i bunt. Po niej następuje oszałamiająca solówka Georga, przygotowująca nas do entuzjastycznej, wręcz ekstatycznej kulminacji w czwartej zwrotce, co znajduje odzwierciedlenie zarówno w brzmieniu, słowach, jak i wykonaniu! Utwór kończy kojąca konstatacja, że marzenie o szczęściu i dobrobycie spełniło się; jest możliwe do spełnienia!
Absolutnie piękne dzieło sztuki! Arcydzieło muzyki pop! A Beatelsi są Geniuszami na miarę W.A.Mozarta!
Gratitude2011

You Never Give Me Your Money to utwór z końca lat sześćdziesiątych XX wieku. To było fascynujące, móc obserwować, jak styl muzyczny Beatelsów z każdym następnym rokiem ewoluował, doskonalił się i stawał się coraz bardziej wyrafinowany! Jestem szczęśliwy, że żyłem w tych czasach i byłem zachwyconym słuchaczem ich megahitów!
Gratitude2011