Teresa Tutinas - Zatańczmy i my

Taniec ten, niby sen, wielki sen
Ma to do siebie, że
Przyśnić go każdy chce
Jego treść przedmiotem kultu jest
Byle jak, z byle kim, byle gdzie
Nie sztuka tańczyć go
Sztuką jest tani chwyt
Tani gest w najdroższy zmienić wiersz

Taniec ten niby swój schemat ma
Na pozór prosty tak
Własny szyfr, własny kod
Własny ton orkiestra marzeń gra
Tylko gdy wciągniesz się dobrze już
W tajniki białej gry
W labiryncie zabłądzisz jak ja
I nie znajdziesz tam nic niby wyjść

Zatańczymy i my
Na raz-dwa, raz-dwa-trzy
Jak szaleni puścimy się w tan
Osiodłamy nasz czas
Ulecimy do gwiazd
Żeby zdążyć do nieba na bal
Zatańczymy i my
Od piwnicy po strych
Aż się sypnie jak kwiat biały tynk
Popłyniemy przez sen
Co trwa noce i dnie
I wpadniemy w płomienie jak ćmy

Taniec ten - święto serc, zawrót serc
Ma ciemne strony swe
Bóg wie jak, Bóg wie z kim
Bóg wie gdzie zaczyna nużyć cię
Ale już z cienia snu, z morza słów
Nadbiega tańca król
Nie obejrzysz się nawet, gdy już
Śpiewasz w chórze, orkiestra gra tusz

[2x:]
Zatańczymy i my
Na raz-dwa, raz-dwa-trzy
Jak szaleni puścimy się w tan
Osiodłamy nasz czas
Ulecimy do gwiazd
Żeby zdążyć do nieba na bal
Zatańczymy i my
Od piwnicy po strych
Aż się sypnie jak kwiat biały tynk
Popłyniemy przez sen
Co trwa noce i dnie
I wpadniemy w płomienie jak ćmy

Popłyniemy przez sen
Co trwa noce i dnie
I wpadniemy w płomienie jak ćmy