Team(pl) - Kiedy tracisz przyjaciela

Na szybie pierwsze krople i kilka srebrnych stróg,
To deszczowy tak cichy stuk.
Krzesło, lampa, stół i cztery ściany ponure, smutne są.
Na płacz już im się zbiera, Na płacz cichutki bo...

Kiedy tracisz przyjaciela, płacze świat,
Gdy przyjaciel nagle tak rozmowę z Tobą zrywa.
Smutna robi się niedziela, więdnie kwiat,
Stare wino traci smak...
Też było tak...

Za szybą smutno, szaro.
Nie widać świata przez, przez korowód deszczowych łez.
Myśl do myśli się nie klei, chleb spada masłem w dół.
Najmniejsza skra nadzieii nie świta w takim dniu.

Żadna myśl do myśli się nie klei, chleb spada masłem w dół.
Nie świta skra nadzieii w takim dniu...

Kiedy tracisz przyjaciela, płacze świat,
Gdy przyjaciel nagle tak rozmowę z Tobą kończy.
Smutna robi się niedziela, więdnie kwiat,
Stare wino traci smak...
Lecz myśl, ta myśl się w głowie plącze.

Jest przecież jakieś jutro, co zaskoczyć może nas
I wnet za szybą smutną nadzieii błyśnie blask.
Nadzieii, co nie zgasła i powtarza ciągle w głos,
Że wzejdzie dla mnie gwiazda, co zły odmieni los.
A wtedy zawołam tak...

Gdy odzyskasz przyjaciela śpiewa świat,
Gdy przyjaciel nagle tak, do starych rozmów wraca.
Piękna robi się niedziela, kwitnie kwiat.
I swój bieg przyspiesza czas
Do radości drogę skraca

Szybciej znów biegnie mi
Bo to świt, nowy dzień dzrwi otwiera mi
Coś się kończy, coś zaczyna
Świat nie jest taki zły.

Piękna robi się niedziela, kwitnie kwiat.
I swój bieg przyspiesza czas
Do radości drogę skraca
Szybciej znów biegnie mi...