Sylwester Szweda - Brzmienie Ciszy

Drogi mroku witam cię
Znów pogadać z tobą chcę
Gdy spałem cicho nagle zakradł się
I zawładnął mną przedziwny sen
Miałem wizję, która przyszła nie wiem skąd
Widzę ją
Żyjącą w brzmieniu ciszy.

W tym śnie błądziłem całkiem sam
Kamienną drogą tu i tam
Chłodny zmierzch i latarń mglisty błysk
Podniosłem kołnierz, zimno było mi
Kiedy nagle neon wbił się w gęsty mrok
Rozdarł noc
I zbudził brzmienie ciszy

Ujrzałem w nagim świetle tłum
Choć milczał, wciąż słyszałem szum
Tysięcy głosów, nie wiadomo skąd
Choć nie słuchali lecz słyszeli wciąż
Tę piosenkę, co jej przerwać nie śmiał nikt
Nie śmiał nikt
Zakłócić brzmienia ciszy.

"Głupcy" rzekłem głośno tak
Cisza rośnie jak ten rak
Posłuchajcie teraz dobrze mnie
Za ręce razem wszyscy chwyćmy się
Słowa te spadły z nieba jak ten deszcz
Jak ten deszcz
By zginąć w studni ciszy.

Przed neonem jak we śnie
Ludzie wciąż modlili się
Aż pokazał im się nagle znak
Który ostrzegł ich i mówił tak:
Że proroków odtąd księgą najprawdziwszą będzie mur
Zwykły mur
Co szepcze w dźwiękach ciszy.