Tekst piosenki:
Jaki żal niewysłowiony
Jaki przejmujący ból
Pusty stół i puste krzesła
Mych przyjaciół nie ma już
Tu wzniecili rewolucję
Rozpalili w sercach żar
Choć śpiewali tu o jutrze
Jutro zgasło wśród tych ścian
Przy tym stole
W tej kawiarni
Zobaczyli lepsze dni
Zaśpiewali głosem jasnym
I nadal słyszę ich
Bo wyśpiewali sobie tren
Ostatnie namaszczenie
Gdy wstał nad barykadą świt
O, wybaczcie przyjaciele
Co ja bez was robię tu
Jaki żal niewysłowiony
jak przejmujący ból
Wasze duchy krążą wkoło
I upiorny tańczy cień
Pusty stół i puste krzesła
Już nie spotkam was tu wiem
Przyjaciele, nie rozumiem
Jaki był ofiary cel
Pusty stół i krzesła puste
I na zawsze zgasł wasz śpiew
Dodaj adnotację do tego tekstu »
Historia edycji tekstu
Komentarze (0):