Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Stasiek Wielanek
Stasiek Wielanek - Moja rzeźba
Moja rzeźba
Tekst dodał(a): Partisan
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): brak
Dodaj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Partisan
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Palcami rzeźbię ciepły kształt
Pigmalion z nocy urodzony
Aby się cud na nowo stał
Nim pierwszy świt obudzą dzwony
Palcami rzeźbię włosów prąd
Brwi półksiężyce, ramki warg
Dwa czułe dłuta moich rąk
Przez noc wykują ciepły kształt
Noc faluje czarną głębią
Księżyc kradnie sny gołębiom
W smugach świateł nocnych aut
Rzeźbię ciepły kształt
Łodyga szyi pręży się
A palce biją jak oskardy
Już dwoje dłoni mych się pnie
Na strome szczyty piersi twardych
Już łuki bioder, skrzydła drzwi
Gładzizną brzucha wiodą tam
Gdzie się najpełniej spełniasz ty
Gdzie jest sądzone spłonąć nam
Noc faluje czarną falą
Błędne gwiazdy w krąg się palą
Gdzie się cień najgęściej słał
Rośnie ciepły kształt
Gościńcem ud za dłonią dłoń
Umyka, zagarniając rozkosz
Faluje nocy miękka toń
Bo już ją blaski świtu płoszą
Rzeźbiarz poranku zwija mrok
Za oknem wiatr zbudzony wstał
Nie dowierzając sobie, wzrok
Odkrywa żywy, ciepły kształt
Świt poprzedził się dzwonami
Dzień nadpływa jeziorami
Wiatr obłoki będzie gnał
W nich wyrzeźbi ciepły kształt
Pigmalion z nocy urodzony
Aby się cud na nowo stał
Nim pierwszy świt obudzą dzwony
Palcami rzeźbię włosów prąd
Brwi półksiężyce, ramki warg
Dwa czułe dłuta moich rąk
Przez noc wykują ciepły kształt
Noc faluje czarną głębią
Księżyc kradnie sny gołębiom
W smugach świateł nocnych aut
Rzeźbię ciepły kształt
Łodyga szyi pręży się
A palce biją jak oskardy
Już dwoje dłoni mych się pnie
Na strome szczyty piersi twardych
Już łuki bioder, skrzydła drzwi
Gładzizną brzucha wiodą tam
Gdzie się najpełniej spełniasz ty
Gdzie jest sądzone spłonąć nam
Noc faluje czarną falą
Błędne gwiazdy w krąg się palą
Gdzie się cień najgęściej słał
Rośnie ciepły kształt
Gościńcem ud za dłonią dłoń
Umyka, zagarniając rozkosz
Faluje nocy miękka toń
Bo już ją blaski świtu płoszą
Rzeźbiarz poranku zwija mrok
Za oknem wiatr zbudzony wstał
Nie dowierzając sobie, wzrok
Odkrywa żywy, ciepły kształt
Świt poprzedził się dzwonami
Dzień nadpływa jeziorami
Wiatr obłoki będzie gnał
W nich wyrzeźbi ciepły kształt
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
| Autor tekstu: |
Zbigniew Stawecki Edytuj metrykę |
|---|---|
| Kompozytor: |
Stanisław Wielanek |
| Rok wydania: |
1999 |
| Wykonanie oryginalne: |
Stasiek Wielanek |
| Płyty: |
Duet Stela - Disko dla 40-latków (CD, 1999) |
Komentarze (0):