Stachursky - Wierzę

Nie mam nic - Ty pewnie też,
Żałosny krzyk, lub cichy szept pośród drzew.
I tylko krok - do nieba bram.
Choć pragnę żyć i nie wybieram się tam.

Tak wierzę - w życia sens,
Bo jakiś sens, w tym życiu jeszcze jest.
Nie potrafię zmusić się,
Krzyknąć dość, kogo obchodzi dziś to?

Codziennie, gdy w lustrze widzę moją twarz,
Chciałbym na chwilę, choć zatrzymać czas.
Ale wiem, teraz wiem, ktoś tu trzyma mnie,
Ktoś daje mi wiarę - chociaż jestem na dnie!

Ref:
Dlatego - wierzę,
Tak wierzę.
Naprawdę - wierzę,
Że kiedyś przyjdzie taki piękny dzień.

Wierzę.

To mój świat I moje sny,
Mój ból i gniew, gorzki smak cichych dni.
I mój krzyk o przebaczenie,
O to co Wy - nazywacie nawiedzeniem.

Choć wiem co mam mówić i co robić mam,
Niejedno już też na sumieniu mam.
Ktoś daje mi wiarę i ochrania mnie,
Jest ktoś kto to trzyma, chociaż jestem na dnie.

Ref:
Dlatego - wierzę,
Tak wierzę.
Naprawdę - wierzę,
Że kiedyś przyjdzie taki piękny dzień.

Wierzę, tak jak wierzysz Ty,
Tak wierzę, w te piękne dni.

Wierzę,
Tak wierzę.
Naprawdę - wierzę,
Że kiedyś przyjdzie taki piękny dzień.

Wierzę,
Tak, jak wierzysz Ty.
Tak wierzę,
W te piękne dni.

Wierzę,
Tak wierzę.
Naprawdę - wierzę,

Że kiedyś przyjdzie taki piękny dzień.
Wierzę,
Tak, jak wierzysz Ty.
Tak wierzę,
W te piękne dni.

WIERZĘ.

(c) 2001 wyk.: Jacek Władysław Łaszczok - Stachursky