Skalmold - Barnið

Látið barnið fagra fá
friðinn, vofur skjótar,
grátið allar. Mædur má
mæra, skottur ljótar.
Ljósið litla fælist feigð,
fræknum þannig gefur.
Kjósið friðinn, burtu beygð
birtan ekkert hefur.
Sefur barnið, ekki er
ömurð næri byggðum.
Gefur lífið, hatrið hér
heldur engum tryggðum.
Mara hðrfar, fráleitt fann
feigðin lítið kríli.
Fara draugar, aldrei ann
ógnin okkar býli.
Býli okkar ógnin ann,
aldrei draugar fara.
Kríli lítið feigðin fann,
fráleitt hðrfar mara.
Tryggðum engum heidur hér,
hatrið lífið gefur.
Byggðum næri ömurð er,
ekki barnið sefur.
Hefur ekkert birtan beygð,
burtu friðinn kjósið.
Gefur þannig fræknum feigð,
fælist litla ljósið.
Ljótar skottur mæra má,
mædur allar grátið.
Skjótar vofur friðinn fá,
fagra barnið látið.