Skaldowie - Bóg się rodzi

Bóg się rodzi - moc truchleje,
Pan niebiosów - obnażony!
Ogień krzepnie - blask ciemnieje,
Ma granice - Nieskończony!

[2x:]
Wzgardzony - okryty chwałą,
Śmiertelny - Król nad wiekami,
A Słowo Ciałem się stało
I mieszkało między nami.

Cóż masz, niebo, nad ziemiany?
Bóg porzucił szczęście swoje,
Wszedł między lud ukochany,
Dzieląc z nim trudy i znoje.

[2x:]
Niemało cierpiał, niemało,
Żeśmy byli winni sami,
A Słowo Ciałem się stało
I mieszkało między nami.

Podnieś rękę, Boże Dziecię,
Błogosław ojczyznę miłą,
W dobrych radach, w dobrym bycie.
Wspieraj jej siłę swą siłą,

[2x:]
Dom nasz i majętność całą,
I wszystkie wioski z miastami.
A Słowo Ciałem się stało
I mieszkało między nami.