Silverstein - The End

Gdy spotkaliśmy się pierwszy raz, twoja twarz wyryła się w moim umyśle.
Byłaś słońcem; ja byłem tym, który był Ci wierny.
Moja dłonie były twoją bronią; twoje oczy były moim natchnieniem.

I wiem, że nigdy byś mnie nie pokochała.
Miałem w sobie tyle żalu, że nigdy byś go nie dosięgła .
Ale czy wciąż mogę zatrzymać miejsce w Twoim sercu?

Złamałeś mi serce. Obiecałeś mi księżyc i gwiazdy.
Zgubiłam się w twoich marzeniach i kłamstwach.
Nie było żadnego innego wyjścia, wiedziałeś, że próbowałam.

I wiem, że nigdy byś mnie nie pokochała.
Miałem w sobie tyle żalu, że nigdy byś go nie dosięgła.
Ale czy wciąż mogę zatrzymać miejsce w Twoim sercu?

Jest coś, o czym chciałbym żebyś wiedziała.
Myślę, że dokładnie wiesz o co chodzi.
Nie chciałem Cię ratować. Nie chciałem Cię ratować.
Podpaliłem nasz dom, żeby patrzeć jak płonie.
Ale nie mogłem Cię tam zostawić.

I wiem, że nigdy byś mnie nie pokochała.
Miałem w sobie tyle żalu, że nigdy byś go nie dosięgła.
Ale zapytam Cię o to...
Czy będziesz wciąż za mną tęsknić? "Tak, będę."
Kochasz mnie? "Tak, kocham Cię."

Płomienie wypełniają niebo; oboje dziś umrzemy. Oboje dziś umrzemy.
Dłonie z nieba zdmuchują nas jak muchy, gdy podążamy za światłem.

To zjednoczenie stoczonej i przegranej bitwy.
W tym zjednoczeniu nie chodziło o przyczynę.
To zjednoczenie nigdy nie było o miłości.