Seventeen (pl) - Daj słowo

Nie ironia losu i nie żart, znałem cię tak krótko, ale jak.
Zapach twoich włosów, ich blask wszedł jak płomień burz w mój świat.

Daj słowo, że nie opuścisz mnie, chcę znowu roztapiać się do łez.
Daj słowo, a zgaśnie każdy gniew. Zawołaj, do ciebie pragnę biec.

Jesteś moja muzą od stu lat, słodkie chwile budzą nawet w snach.
Dałem ci ogień i żar, no, powiedz mi, że jest coś wart

Daj słowo, że nie opuścisz mnie (zaufaj).
Chcę znowu roztapiać się do łez (na pewno).
Daj słowo, a zgaśnie każdy gniew (daj słowo).
Zawołaj, do ciebie pragnę biec (A!).

Dałem ci ogień i żar, no, powiedz mi, że jest coś wart!

Daj słowo...
... do ciebie pragnę biec (do ciebie).

Daj słowo, że nie opuścisz mnie (wiem na pewno).
Chcę znowu roztapiać się do łez.
Daj słowo, a zgaśnie każdy gniew (wiem na pewno).
Zawołaj, do ciebie pragnę biec.