Sadistik - Hell Is Where The Heart Is

Życie może być piękne, czasami bolesne
Pewnego dnia powrócimy do ziemi
Spale się na popiół, zmienię w brud
Występują okrężne wzory, aby przekonać się,
ile jest to warte
Każda próba i porażka
Wciąż pożera moją żelazną wolę
Ukrywam swoją dumę jak futro lwa
Ale tak czy inaczej wiem, że nadal będę czuć się
Samotny w tłumie
Od jakiegoś czasu czuje się znudzony
Palmy są fajerwerkami
świętującymi to umierające miejsce, dobrze
Nadal goją mi się rany cięte
Kiedy odrywasz krew
Nie podoba mi się to, jak się czuję w niektóre dni
Ale czuję to, co kocham
Wybacz, nie jestem tym kim się wydaje
Pocałuj mnie, rozpadam się na kawałki
Ranie wszystkich, którzy mnie potrzebują
Zabiłem wszystkich bogów w których wierzyłem
Opuściłem osobę po amputacji
Sam i oziębły na podłodze w łazience
Urodzony pod samymi jabłoniami
Opłakujesz to co miałeś przedtem
Zachód słońca nade mną jest lawendowy
Widzę fotyzm, kiedy przecieram oczy
Ci ludzie przechodzą obok mnie, jakbym już nie istniał
Natomiast te obrazy zniekształcają się w mojej głowie
Porcelanowa skóra skrywająca wojnę, która siedzi
w środku
Noszę swoje grzechy jakby były ozdobą
Kształtując dwa rogi ozdabiam jak koroną
Ciernie w moim boku stają się tak naturalne, że zapominam że są moje
Mima Pierrot, martwa główka wróbla w mojej talii tarota
Eros przebił mnie grotem strzały
Zawsze uczony w lęku wysokości
Przerażony jestem skostniały
Stopy na ziemi, ale z głową w chmurach
Po prostu nigdy nie chciałem wtapiać się w tłum
Niech będzie wiadomo że jesteśmy opuszczeni
Stworzeni do utopienia