Rush - 2112

"Leżę przebudzony, spoglądając na szarość Megadonu. Miasto i niebo stają się jednością, łącząc się w jedną płaszczyznę, rozległe morze nieprzerwanej szarości. Bliźniacze Księżyce, dwa blade ciała niebieskie, podążają swą drogą po stalowym niebie. Kiedyś myślałem że prowadzę dobre życie, podłączając się na dzień do swojej maszyny, a wieczorem oglądając Świątynną Telewizję lub czytając Dziennik Świątyni.

Mój przyjaciel Jon zawsze mówił że tutaj jest lepiej niż pod atmosferycznymi kopułami na Zewnętrznych Planetach. Mieliśmy pokój od roku 2062, gdy planety, które przetrwały, zjednoczyły się pod Czerwoną Gwiazdą Słonecznej Federacji. Te, które miały mniej szczęścia, zamieniły się w nowe księżyce.

Wierzyłem w to, co mi mówiono. Myślałem, że to dobre życie, myślałem, że jestem szczęśliwy. I wtedy znalazłem coś, co wszystko odmieniło..."


Anonim, 2112




I. WSTĘP
"I pokorni posiądą Ziemię"



II. ŚWIĄTYNIE SYRINKSA
"...Masywne szare mury Świątyń wznoszą się w sercu każdego z miast Federacji. Zawsze wzbudzają we mnie trwogę gdy pomyślę, że wszystkie aspekty każdego życia są regulowane i kierowane z ich wnętrza! Naszymi książkami, naszą muzyką naszą pracą i zabawą opiekuje się dobroczynna mądrość kapłanów..."

Troszczymy się o wszystko
O słowa które słyszysz, o pieśni które śpiewasz
Obrazy które dają przyjemność twoim oczom
Jeden za wszystkich i wszyscy za jednego
Pracujemy razem, wspólni synowie
Nigdy nie ma potrzeby zastanawiać się jak ani dlaczego

Jesteśmy Kapłanami Świątyń Syrinksa
Nasze wspaniałe komputery wypełniają święte sale
Jesteśmy Kapłanami Świątyń Syrinksa
Wszystkie dary życia są trzymane w naszych murach

Rozejrzyj się po świecie który stworzyliśmy
Oferujemy równość
Chodź i przyłącz się do Bractwa Ludzi
Ach jaki miły i zadowolony świat
Rozwińcie sztandary
Wznieście dumnie w dłoniach Czerwoną Gwiazdę wysoko w górę

Jesteśmy Kapłanami Świątyń Syrinksa
Nasze wspaniałe komputery wypełniają święte sale
Jesteśmy Kapłanami w Świątyń Syrinksa
Wszystkie dary życia są trzymane w naszych murach



III. ODKRYCIE
"...Za moim ulubionym wodospadem, w niewielkim miejscu ukrytym pod jaskinią, znalazłem ją. Zmiotłem wieloletni kurz, podniosłem ją, trzymając z szacunkiem w dłoniach. Nie miałem pojęcia co to może być, lecz była piękna...

...Nauczyłem się układać palce na drutach i ustawiać klucze tak, by brzmiały różnie. Gdy uderzyłem w druty drugą ręką, wytworzyłem swoje pierwsze harmoniczne dźwięki, a wkrótce swoją własną muzykę! Jakże była inna od muzyki ze świątyń! Nie mogę się doczekać by powiedzieć o tym kapłanom!..."

Cóż to może być za dziwna rzecz?
Gdy ją dotykam wydaje z siebie dźwięk
Ma druty które drgają i dają muzykę
Czym może być ta rzecz którą znalazłem?

Zobaczcie jak śpiewa jak smutne serce
I radośnie wykrzykuje swój ból
Dźwięki które wznoszą się jak góry
Lub nuty które opadają delikatnie jak deszcz

Nie mogę się doczekać by podzielić się tym cudem
Wszyscy ludzie ujrzą jego światło
Pozwolę im wszystkim tworzyć swą własną muzykę
Kapłani będą chwalić moje imię tej nocy



IV. PREZENTACJA
"...W nagłej ciszy, która zapadła gdy przestałem grać, spojrzałem na krąg posępnych twarzy bez wyrazu. Ojciec Brown powstał, a jego senny głos rozbrzmiewał echem w cichej sali Świątyni...

...Zamiast wdzięcznej radości, której oczekiwałem, usłyszałem słowa odmowy! Zamiast pochwały, ponure słowa odrzucenia. Zaszokowany, patrzyłem z przerażeniem jak Ojciec Brown rzuca na ziemię pod swoimi stopami mój cenny instrument i rozbija go na drzazgi..."

Wiem że to niezwykłe
Przychodzić do was w ten sposób
Lecz znalazłem pradawny cud
Pomyślałem że będziecie to znać
Posłuchajcie mojej muzyki
Posłuchajcie co to potrafi
Jest w tym coś tak silnego jak życie
Wiem że to was wzbogaci

Tak, znamy to, nic nowego
To tylko strata czasu
Nie potrzebujemy starożytnych rzeczy
Świat ma się doskonale
Kolejna zabawka która pomoże zniszczyć
Starszą rasę ludzi
Zapomnij o swojej głupiej zachciance
Nie pasuje do planu

Nie, nie mogę uwierzyć w to co mówicie
To nie może być prawda
Nasz świat mógłby wykorzystać to piękno
Pomyślcie tylko co moglibyśmy zrobić
Posłuchajcie mojej muzyki
I posłuchajcie co to potrafi
Jest w tym coś tak silnego jak życie
Wiem że to was wzbogaci

Nie irytuj nas już dłużej
Mamy swoją pracę
Pomyśl tylko o przeciętnych ludziach
Po co ci oni?
Kolejna zabawka która pomoże zniszczyć
Starszą rasę ludzi
Zapomnij o swojej głupiej zachciance
Nie pasuje do planu



V. WYROCZNIA: SEN
"...Domyślam się, że to był sen, lecz nawet teraz to wszystko wydaje mi się być takie żywe. Wciąż jasno widzę kiwającą do mnie dłoń Wyroczni, stojącej na wierzchołku schodów...

...Wciąż widzę nieprawdopodobne piękno wyrzeźbionych miast i czystego ducha człowieka, ujawniającego się w życiach i dziełach w tym świecie. Byłem przytłoczony zarówno zdziwieniem, jak i zrozumieniem, gdy ujrzałem całkowicie inny sposób życia, sposób zniszczony przez Federację dawno temu. Zobaczyłem jak bezcelowe stało się życie gdy zabrakło tych wszystkich rzeczy..."

Powlokłem się do domu pustymi ulicami
I zapadłem w niespokojny sen
Ucieczka do królestw ukrytych za nocą
Śnie - czy ukażesz mi światło?

Stoję na szczycie spiralnych schodów
Tam spotyka mnie Wyrocznia
Prowadzi mnie lata świetlne stąd
Przez gwiezdne noce, galaktyczne dni
Widzę dzieła zręcznych dłoni
Które upiększają ten dziwny i zdumiewający kraj
Widzę jak wznoszą ręce ludzie
O głodnych umysłach i otwartych oczach

Opuścili planetę dawno temu
Stara rasa nadal uczy się i dojrzewa
Ich moc narasta z mocnym celem
By zażądać swego domu w którym jest ich miejsce
Do domu - zburzyć Świątynie
Do domu - zmieniać go



VI. MONOLOG
"...Nie opuszczam tej jaskini od wielu dni, stała się ona moim ostatnim schronieniem w całkowitej rozpaczy. Jedynie muzyka wodospadu uspakaja mnie. Nie mogę już dłużej żyć pod kontrolą Federacji, lecz nie ma dokąd pójść. Moją ostatnią nadzieją jest to, że po śmierci będę mógł przejść do świata z mojego snu i zaznać nareszcie spokoju."

Wciąż mam w oczach sen
Senne marzenia tkwią w mojej głowie
Z bólem wzdycham i smutno uśmiecham się
I leżę przez chwilę w łóżku
Gdyby tylko to mogło pozostać
Nie zniknąć jak wszystkie moje sny

Pomyślcie tylko jakie mogło być moje życie
W świecie takim, jaki ujrzałem
Nie sądzę abym mógł dłużej prowadzić
To zimne i puste życie
Och... nieeee

Moja dusza utopiona w głębi rozpaczy
Moje życie
Przelewa się



VII. WIELKI FINAŁ
Uwaga wszystkie planety Słonecznej Federacji!
Uwaga wszystkie planety Słonecznej Federacji!
Uwaga wszystkie planety Słonecznej Federacji!
Przejęliśmy kontrolę
Przejęliśmy kontrolę
Przejęliśmy kontrolę