Rob Thomas - Her Diamonds

Oh, co ona do diabła mówi,
nazywając się totalnym nieudacznikiem?
I tym samym rezygnuje ze wszystkiego.
Człowieku, tak czesto nie wiem co mam wtedy zrobić...
Podobnie jest teraz.

Światłem księżyca ona wyciera swoje oczy,
mówi, że to zabawne, jak noc potrafi oślepiać.
Mogę to sobie jedynie wyobrazić.
I nadal nie wiem, co powienienem zrobić,
ale gdy ona czuje się źle, wtedy mnie także to dosięga.
Więc pozwalam jej na to.

A ona wzdycha: achh...
Nie potrafię dłużej znieść jej łez, niczym diamentów, które są na podłodze,
I jej diamenty mnie upokarzają, bo nie jestem w stanie jej teraz pomóc.
Jest przybita,
Stara się najlepiej jak potrafi, ale nie może z tym wygrać.
Tak ciężko jest widzieć na ziemi
jej upadające diamenty.

Siada i wpatruje się w dal.
I to zabiera jej całą noc.
I wiem, że mógłbym wyrwać ją ze skupienia,
ale czuję, że to nie byłoby poprawne.

Światłem księżyca ona wyciera swoje oczy,
siada na łóżku i zaczyna płakać,
I jest jej tym samym jakoś mniej.
I nie wiem, co powinienem zrobić, więc siadam obok i również płaczę,
lecz nie pozwalam jej tego zauważyć.

A ona wzdycha: achh...
Nie potrafię dłużej znieść jej łez, niczym diamentów, które są na podłodze,
I jej diamenty mnie upokarzają, bo nie jestem w stanie jej teraz pomóc.
Jest przybita,
Stara się najlepiej jak potrafi, ale nie może z tym wygrać.
Tak ciężko jest widzieć na ziemi
jej upadające diamenty.

Zasłania noc.
Próbuje zamnąć oczy.
Jeżeli dotrwa do dnia i odnajdzie jego światło,
wtedy wszystko minie
i będzie z nią ok,
ale to jeszcze nie dziś w nocy...

A ona wzdycha: achh...
Nie potrafię dłużej znieść jej łez, niczym diamentów, które są na podłodze,
I jej diamenty mnie upokarzają, bo nie jestem w stanie jej teraz pomóc.
Jest przybita,
Stara się najlepiej jak potrafi, ale nie może z tym wygrać.
Tak ciężko jest widzieć na ziemi
jej upadające diamenty.





To tak w przybliżeniu ;)