Richard Marx - Your Goodbye

Kolejny poranek taki sam jak reszta.
W mojej klatce piersiowej ciągle nic nie bije.
Dzień zmienia się w noc.
Jakby wszystko było w porządku,
a wtedy padają samotne cienie.

Spójrz, co się ze mną stało.
Nie pamiętam jak się oddycha.
Nigdy nie sądziłam że mogłabym tak cierpieć.

Nie mogę się tego trzymać,
ale nie potrafię też odejść.
Moja głowa zaprzecza temu, co wie serce.
To jest coś, czego nie mogę powiedzieć.
Nie wierzę, że mogę tak to przeżywać.
Twoje pożegnanie.

Wpatruję się w twoje zdjęcie na ścianie.
To trzyma mnie
w bezsenności.
Osamotniona w tłumie.
Cisza jest zbyt głośna.
I wszystko ciemnieje w moich zranionych oczach.

Spójrz, co się ze mną stało.
Nie pamiętam jak się oddycha.
Nigdy nie sądziłam że mogłabym tak cierpieć.

Nie mogę się tego trzymać,
ale nie potrafię też odejść.
Moja głowa zaprzecza temu, co wie serce.
To jest coś, czego nie mogę powiedzieć.
Nie wierzę, że mogę tak to przeżywać.
Twoje pożegnanie.

Obudź mnie teraz i
powiedz mi, że tylko śniłam.
W jakiś sposób cofnij czas.

Nie mogę się tego trzymać,
ale nie potrafię też odejść.
Moja głowa zaprzecza, co wie serce.
To jest coś, czego nie mogę powiedzieć.
Nie wierzę, że mogę tak to przeżywać.
Twoje pożegnanie.