Renata Przemyk - 39 róż

Nie widział nikt
Jak ta miłość garnie się od światła
I żaden grób
Nie sprawi, żeby była martwa
Za nią jak w dym
On pójdzie i obieca wszystko
Trawa zgina kark
Kwiaty kłaniają się nisko

To nie jest dobry komin
Na gniazdo bocianie
Cyla i Jerzy
I kto uwierzy
Że tej miłości nic się nie stanie

Obiecał jej
Że jeszcze dzisiaj będą w raju
Przez bramę krok
A słońce wszystkim świeci wciąż
Wie tylko Bóg
Jak nogi idą serce staje
Gdy śladami stóp ich los pisany jest

To nie jest dobry komin...

To nie jest dobry moment
Na miłość, kochanie
Bóg raz nam daje
A raz dobiera
39 róż za rozstanie

Kwiaty na popiołach rosną
Ludzie na łąki spadają
Modlitwom stąd bliżej do piekła
A to tylko krok od bram raju
Czy to Bóg ich prowadzi?
Czas siwy ze strachu zamiera
Ten dzisiaj będzie wolny
Kto nie zwątpi ni razu