Rafał Brzozowski - Gentleman

Jak na gentlemana, którym chciałbym być
dla ciebie, już brak mi sił
Naiwna ta wiara, że gdy staram się i walczę wciąż
obracasz się w tył

Zostaniesz tak sama w domysłach od rana
i znów wahasz mi
podchody, zabawa
te fochy jak dama
a ja muszę z tym żyć

Gdzie znajdzie się ktoś niedzisiejszy jak ja
Otworzy szarmancko drzwi, ofiaruje ci kwiat
Gentleman to skarb bo tak bardzo ich brak
Czy znajdziesz go w tłumie by wiedzieć,
że to będę ja

I ta nadzieja by znaleźć kogoś, kto jak ja, będzie tym
Jak prawdziwy facet obdaruję cię koszem róż
i spełni twe sny
I ja pełny obaw czy ci się spodoba ten mój savoir-vivre
Już ce nie zaskoczę gdy patrze ci w oczy
i tak muszę z tym żyć

Gdzie znajdzie się ktoś niedzisiejszy jak ja
Otworzy szarmancko drzwi, ofiaruje ci kwiat
Gentleman to skarb bo tak bardzo ich brak
Czy znajdziesz go w tłumie by wiedzieć,
że to będę ja

Gentleman to skarb
tak bardzo ich brak
dziś szanse mu daj, może będzie jej wart

Gentleman to skarb
tak bardzo ich brak
dziś szanse mi daj, może będę jej wart

Gentleman to skarb
tak bardzo ich brak
dziś szanse mu daj, może będzie jej wart

Gentleman to skarb
tak bardzo ich brak
dziś szanse mi daj, może będę jej wart

Gentleman to skarb
tak bardzo ich brak
dziś szanse mu daj, może będzie jej wart

Gentleman to skarb
tak bardzo ich brak
dziś szanse mi daj, może będę