Pih - Wspomnienia Bolą (BraKe Blend) ft. Bezczel

Składam z papieru kolejny samolot wyrzucam go w góre,
wiatr wieje mi w oczy, po chwili pikuje, życie staje się zgrozą.
Ocean oddaje, ciała ofiar katastrofy.
To jest świat naszych marzeń, który legł w gruzach człowiek,
coraz więcej bólu, aż przestajesz czuć cokolwiek,
ciepłej wódki duży haust, idę przez to w ciemno,
nie jestem sam bliscy zmarli są już ze mną.
Oni dają mi siłę kiedy nie mam jej już,
tych kilka straconych dusz, wzbijam w powietrze kurz,
żeby funkcjonować ty też musisz pić,
bo potrafisz oddychać, ale nie potrafisz żyć.
Stoisz w oknie wspominasz, patrzysz na ten cmentarz,
pamiętasz nadzieja umierała Ci na rękach.
Klękasz, z oka odrywa się łza,
dłonie na kolanach, nie wygładzą kantów dnia.
Wokół cisza, wybierz jedną z dróg,
czy masz juz od życia zwątpienie, wiara, bóg.
Sam na sam, sam, sam ze sobą,
gdy nie masz już siły pluć w twarz wszystkim wrogom.
Chciałbym ci pomóc serdecznie z serca,
ale to tak jakby ślepiec chciał prowadzić ślepca.
Zbyt dużo bólu, karty na stół,
zagubieni w tym samych świecie czujemy ten sam ból.
To co w naszych snach, sprowadza na ziemie,
przez całe życie, czuje niezrozumienie.
Demony moje myśli nawiedzają często.

Porozmawiajmy o tym,
Jak ciężko jest zapomnieć.
Znów patrzymy na siebie
Przez szparę w niedomkniętych drzwiach.
Znów brak słów paraliżuje, Boże
To jakbyś próbowała biec we śnie, ale nie możesz.
Magnetyczny bieg, rozstanie samotności.
Ślizgam się po obrzeżach racjonalności.
Zamykam oczy, znów spotykam Cię we śnie,
Ty też mnie widzisz, ale wstydzisz się powiedzieć: 'weź mnie'.
Gdzie to uczucie, które przez lata utrwalił czas?
Proszę Cię, powiedz gdzie jest ten ogień, który palił nas?
Emocje skąpane w burzliwej walce,
Oczy szklane, gwiazdy płaczą z tym, który płacze w nocy.
Być może też morze łez wylałaś za nas wtedy.
Ty Boże wiesz, może gdzieś spotkamy się jeszcze kiedyś.
Ten jeden jedyny raz porozmawiamy
Nim staniemy na skraju życia,
Śmierci spojrzymy w twarz.