Pezet - Piroman [Projekt Tymczasem]

Świat nie ma sensu
Trzeba mu go nadać samemu

Ja wciąż nie mam niczego na stałe, ale
Tanio się nie sprzedałem, a ty nosisz maski jak laski mascarę
I wysoko lecisz, ale jesteś Ikarem
A jak spadniesz zobaczysz jak jest na dnie
Ja też tam bywałem
Nie wiesz czemu, stary, przypomnij sobie "Zbrodnię i karę"
Życie jest krótkie i świat jest mały
Nigdy nie wiesz co będzie ci dane
Tymczasowe jest nawet twoje znamię
Ten wbity pod skórę igłą atrament
Więc znów wracam nad ranem
Warszawa jest wtedy piękna
Gdy wschód słońca rozświetla firmament
Nic nie przyśpiesza tak tętna
Znam to miasto na pamięć, dziś inaczej opakowane
Myślę o tym, gdy zamawiam wakame
Polewam to Kikkomanem
Niby wszystko jest fajne, ale coś tu wisi w powietrzu
Jak pieprzone widmo przegranej
Choć dzisiaj ten granat ma jeszcze zawleczkę
To we mnie zostanie, coś jak złe wychowanie
Palę mosty jakbym był piromanem
Palę mosty jakbym był piromanem

To we mnie zostanie, coś jak złe wychowanie
Palę mosty jakbym był piromanem
Palę mosty jakbym był piromanem

Nieustannie mija czas
Choć jest wszystkim co tu masz
Nie wystarczy wejść na start i być na czas gdzieś
Ustalasz co ma sens, choć po drodze trochę łez
Wiesz, że czas nie biegnie wstecz, nie cofniesz go

Ja znowu wracam na stare śmieci
Nie Maybachem do wielkiej willi
Lecz to czasem budzi w nas dzieci
Przez to jeszcze bywamy niewinni
Zresztą sam wiesz jak ten czas leci
Wszyscy mamy już swoje rodziny
Z wiekiem szybciej mijają godziny
Chociaż czasem czas płynie jak ścieki i ginie
Powiedz jak go zabijesz
Może kurwa wrzuć go do rzeki
Z resztą tak czy siak on przeminie
Nawet jeśli mu kupisz wszystkie gadżety
Tutaj zawsze jest coś na rzeczy
W moim mieście są wiecznie rozkminy
Od początku tu żyję
I bez słów rozumiem to miasto jak w pantomimie
Liczą się rzeczy małe, to nie złote medale, detale
Ale rośnie apetyt na życie w sławie i chwale
Bo to z mlekiem wyssałem
Z metryką dostałem coś, to jak mam na imię
Zostaje to ze mną na stałe, w składzie mojej hemoglobiny
Czaisz, świat nie ma sensu
Ty sam go życiu nadajesz
Tak jak ja, gdy mikrofon odpalam
Czuję, że zaraz sam go podpalę
Jakbym był piromanem
Typkiem od seryjnym podpaleń
Wchodzę na scenę i wszystko się staje
Wielkim pożarem i tym się jaram

Nieustannie mija czas
Choć jest wszystkim co tu masz
Nie wystarczy wejść na start i być na czas gdzieś
Ustalasz co ma sens, choć po drodze trochę łez
Wiesz, że czas nie biegnie wstecz, nie cofniesz go

Możesz palić, możesz pić
Żalić się i jakoś żyć
Spaść i wejść na szczyt
I spaść i wejść na szczyt znów
Ale jeśli czymś się jarasz
Jak piroman kiedy coś podpala
Jak piroman kiedy coś podpala
To jest twoja wiara!

Mam własne zdanie i własny plan
Inne postrzeganie na własny świat
Mam własne zdanie i własny plan
Inne postrzeganie na własny świat

- Żałujesz?
- A ty żałujesz?
- Ja nic nie zrobiłem
- No właśnie, żałujesz że nic nie zrobiłeś?