Peppino di Capri - Canzone Appassiunata

Małe drzewko hodowałem,
pielęgnując je w trudzie i w pocie czoła.
Podmuch wiatru mi je połamał
i wszystkie liście zmieniają kolor.

Opadły już wszystkie owoce,
były słodkie, a stały się gorzkie.
Lecz serce mi mówi: „Młodziutki kochanku,
rzeczy gorzkie zachowaj jako bardziej cenne”.

Chociaż jesteś goryczą, kocham cię bardzo.
Kocham cię, a ty sprawiasz, że umieram.

Było jak zakochany kanarek
to serce, które śpiewało od rana do wieczora.
„Obudź się” - mówię, a ono nie chciało się ocknąć.
A teraz nie śpiewa nawet wiosną.

Ta, którą kocham, nie daje mi szczęścia,
może taki już los jest mi pisany w niebie.
Lecz myślę, że stare powiedzenie mówi:
„Sercu się nie rozkazuje” i milczę.

Jestem milczący, tak, ale kocham cię bardzo.
Kocham cię, a ty sprawiasz, że umieram.

Płaczę z miłości, a moje łzy spadają
do tej donicy, łzy ją nawadniają.
Rozwijają się piękne róże, a ja dla kaprysu,
wysyłam je tej, która spowodowała mój płacz.

Mówię im:”Różo moja, wybacz mi,
jeśli cię rozdepczą bez świadomości”.
Jest takie powiedzenie, które potwierdza moją rację:
„Czyń dobro i zapominaj, a jeśli czynisz zło, to pomyśl”.

Dobrze o tym pomyśl, tak, ja kocham cię bardzo.
Kocham cię, a ty sprawiasz, że umieram.