Panik - Morgenkaffe

Wyczuwam głebokie, podłe uczucie,
co siedzi głeboko we mnie.
Od kiedy odeszłaś tak przesadnie się starałem
jednak dzisiejszej nocy spakowałaś swoje rzeczy
i odchodzisz względnie wcześnie odparowując
"Cześć, nienawidzę cię skur*ielu"

Wyczuwam głebokie, podłe uczucie,
co siedzi głeboko we mnie.
Od kiedy odeszłaś tak przesadnie się starałem
jednak dzisiejszej nocy spakowałaś swoje rzeczy
i odchodzisz względnie wcześnie odparowując
"Cześć, nienawidzę cię skur*ielu"

Teraz siedzę tutaj z poranną kawą z mlekiem
I zadaje sobie pytanie co i kogo chyba miałaś
Powiesz, teraz to było wszystko?
Co powinno to "wszystko" znaczyć?
Kocham cię skarbie
A ty odeszłaś bezlitośnie z powodu jednej, dwóch kłotni
Jednak proszę zostań ze mną

Kto wie, czy kiedyś sie zmienimy?
Kto wie, dokąd wiedzie podróż?
Kto wie, czy nie zakońćzymy wojny!
Wiem, że z nikim nie chcę się zamienić.

Ostatni raz jak odchodziłaś
Powiedziałaś, że to będzie test
Jednak teraz się zastanawiam
Telefonowałem przed kilkoma tygodniami przy twojej siostrze
Byłem pozbawiony miłości
To było prawdziwie trudne
Jednak wierzę w miłość
I wierzę w ciebie
Wierzę w nas
Jednak ty nie wierzysz w nic
Nie jestem naprawdę szczęśliwy
Olewam to
Jednak wierzę dalej i nic z tego nie zamykam

Kto wie, czy kiedyś sie zmienimy?
Kto wie, dokąd wiedzie podróż?
Kto wie, czy nie zakońćzymy wojny!
Wiem, że z nikim nie chcę się zamienić.

Kopnęłaś mnie, a ja cię uderzyłem
Potym znów się kłócimy
To jest walka bez reguł
To jest pocieszenie, którego potrzebuję
Ciskam kamieniami w twoje okno
A ty biwakujesz przed moim domem
To nie jest niezbędne, to jest nasza sprawa
Jesteś tym czego potrzebuję

Kto wie, czy kiedyś sie zmienimy?
Kto wie, dokąd wiedzie podróż?
Kto wie, czy nie zakońćzymy wojny!
Wiem, że z nikim nie chcę się zamienić.

Kto wie, czy kiedyś sie zmienimy?
Kto wie, dokąd wiedzie podróż?
Kto wie, czy nie zakońćzymy wojny!
Wiem, że z nikim nie chcę się zamienić.