Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Ornella Vanoni
Popularne teksty
Ornella Vanoni - Padre sole, madre luna
Padre sole, madre luna
Tekst dodał(a): Partisan
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Partisan
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Partisan
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Eccoci, noi due bellissimi,
a che serve la complicità, perché nasconderci?
Eccoci, noi due caldissimi,
troppo poco la felicità di pochi attimi.
Ma strappiamo quel tetto che è sopra di noi,
distruggiamo pareti, segreti e bugie,
copriamoci solo di noi.
Tu, padre sole, soli ci vedrai,
dei nostri corpi nudi t'innamorerai.
E con la sera di rabbia impazzirai,
perché dovrai lasciarci, nel mare piangerai.
Tu, madre luna, ti rispecchierai
nei nostri corpi bianchi, ti compiacerai.
Ma troppo presto l'alba ti sveglierà
e un velo di rugiada sull'erba piangerai.
Alberi e bianche nuvole,
testimoni discreti di noi che siamo liberi,
date il sole alla terra e all'amore le idee,
e la luna alle stelle, al silenzio maree,
per sempre, per sempre per noi…
Tu, padre sole, soli ci vedrai,
dei nostri corpi nudi t'innamorerai.
E con la sera di rabbia impazzirai,
perché dovrai lasciarci, nel mare piangerai.
Tu, madre luna, ti rispecchierai
nei nostri corpi bianchi, ti compiacerai.
Ma troppo presto l'alba ti sveglierà
e un velo di rugiada sull'erba piangerai.
a che serve la complicità, perché nasconderci?
Eccoci, noi due caldissimi,
troppo poco la felicità di pochi attimi.
Ma strappiamo quel tetto che è sopra di noi,
distruggiamo pareti, segreti e bugie,
copriamoci solo di noi.
Tu, padre sole, soli ci vedrai,
dei nostri corpi nudi t'innamorerai.
E con la sera di rabbia impazzirai,
perché dovrai lasciarci, nel mare piangerai.
Tu, madre luna, ti rispecchierai
nei nostri corpi bianchi, ti compiacerai.
Ma troppo presto l'alba ti sveglierà
e un velo di rugiada sull'erba piangerai.
Alberi e bianche nuvole,
testimoni discreti di noi che siamo liberi,
date il sole alla terra e all'amore le idee,
e la luna alle stelle, al silenzio maree,
per sempre, per sempre per noi…
Tu, padre sole, soli ci vedrai,
dei nostri corpi nudi t'innamorerai.
E con la sera di rabbia impazzirai,
perché dovrai lasciarci, nel mare piangerai.
Tu, madre luna, ti rispecchierai
nei nostri corpi bianchi, ti compiacerai.
Ma troppo presto l'alba ti sveglierà
e un velo di rugiada sull'erba piangerai.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieOto my dwoje, tacy piękni,
jaki sens ma współudział, po co się ukrywać?
Oto my dwoje, tacy gorący,
zbyt mało szczęścia w tych kilku chwilach.
Ale rozerwijmy ten dach, który jest nad nami,
zniszczmy ściany, tajemnice i kłamstwa,
nakryjmy się tylko nami.
Ty, ojcze słońce, będziesz widzieć nas samych,
zakochasz się w naszych nagich ciałach.
A wieczorem oszalejesz z gniewu,
bo będziesz musiał nas opuścić i zapłaczesz w morzu.
Ty, matko księżycu, będziesz się odbijać
w naszych białych ciałach, będziesz się radować.
Lecz świt obudzi cię zbyt wcześnie
i zapłaczesz welonem rosy na trawie.
Drzewa i białe chmury,
dyskretni świadkowie nas, którzy jesteśmy wolni,
dajcie słońce ziemi, miłości — idee,
księżycowi — gwiazdy, a ciszy — przypływy i odpływy,
na zawsze, na zawsze dla nas…
Ty, ojcze słońce, będziesz widzieć nas samych,
zakochasz się w naszych nagich ciałach.
A wieczorem oszalejesz z gniewu,
bo będziesz musiał nas opuścić i zapłaczesz w morzu.
Ty, matko księżycu, będziesz się odbijać
w naszych białych ciałach, będziesz się radować.
Lecz świt obudzi cię zbyt wcześnie
i zapłaczesz welonem rosy na trawie.
jaki sens ma współudział, po co się ukrywać?
Oto my dwoje, tacy gorący,
zbyt mało szczęścia w tych kilku chwilach.
Ale rozerwijmy ten dach, który jest nad nami,
zniszczmy ściany, tajemnice i kłamstwa,
nakryjmy się tylko nami.
Ty, ojcze słońce, będziesz widzieć nas samych,
zakochasz się w naszych nagich ciałach.
A wieczorem oszalejesz z gniewu,
bo będziesz musiał nas opuścić i zapłaczesz w morzu.
Ty, matko księżycu, będziesz się odbijać
w naszych białych ciałach, będziesz się radować.
Lecz świt obudzi cię zbyt wcześnie
i zapłaczesz welonem rosy na trawie.
Drzewa i białe chmury,
dyskretni świadkowie nas, którzy jesteśmy wolni,
dajcie słońce ziemi, miłości — idee,
księżycowi — gwiazdy, a ciszy — przypływy i odpływy,
na zawsze, na zawsze dla nas…
Ty, ojcze słońce, będziesz widzieć nas samych,
zakochasz się w naszych nagich ciałach.
A wieczorem oszalejesz z gniewu,
bo będziesz musiał nas opuścić i zapłaczesz w morzu.
Ty, matko księżycu, będziesz się odbijać
w naszych białych ciałach, będziesz się radować.
Lecz świt obudzi cię zbyt wcześnie
i zapłaczesz welonem rosy na trawie.
Historia edycji tłumaczenia
| Autor tekstu: |
Paolo Cassella, Dario Farina, Sergepy (Giampiero Scalamogna) Edytuj metrykę |
|---|---|
| Kompozytor: |
Paolo Cassella, Dario Farina, Sergepy (Giampiero Scalamogna) |
| Rok wydania: |
1976 |
| Wykonanie oryginalne: |
Ornella Vanoni |
| Płyty: |
Più (LP, 1976) |
| Ciekawostki: |
Hiszpańska wersja tej piosenki nosi tytuł „Padre sol, madre luna”. |
Komentarze (0):