Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Popularne teksty
14. Breen! - 4Runner
Opeth - When
When
Tekst dodał(a): zabislawa
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): EpicVego
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): sound
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Red sun rising somewhere through the dense fog.
The portrait of the jaded dawn who had seen it all before.
This day wept on my shoulders.
Still the same as yesterday.
This path seems endless, body is numb.
The soul has lost its flame.
Walking in familiar traces to find my way back home.
So there I was.
Within the sobriety of the immortals.
A semblance of supernatural winds passing through.
The garden sighs, flowers die.
The gate was closed that day, but I was bound to carry on.
She could not see me through the windows.
In dismay, strangest twist upon her lips.
Graven face, she said my name.
Once inside I heard whispers in the parlour.
The gilded faces grin, aware of my final demise.
And I cried, I knew she had lied.
Her obsession had died, it had died.
When can I take you from this place?
When is the word but a sigh?
When is death our lone beholder?
When do we walk the final steps?
When can we scream instead of whisper?
When is the new beginning,
the end of this sad MADRIGAL.
The portrait of the jaded dawn who had seen it all before.
This day wept on my shoulders.
Still the same as yesterday.
This path seems endless, body is numb.
The soul has lost its flame.
Walking in familiar traces to find my way back home.
So there I was.
Within the sobriety of the immortals.
A semblance of supernatural winds passing through.
The garden sighs, flowers die.
The gate was closed that day, but I was bound to carry on.
She could not see me through the windows.
In dismay, strangest twist upon her lips.
Graven face, she said my name.
Once inside I heard whispers in the parlour.
The gilded faces grin, aware of my final demise.
And I cried, I knew she had lied.
Her obsession had died, it had died.
When can I take you from this place?
When is the word but a sigh?
When is death our lone beholder?
When do we walk the final steps?
When can we scream instead of whisper?
When is the new beginning,
the end of this sad MADRIGAL.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieCzerwone słońce wschodzi gdzieś za gęstą mgłą.
Portret zmęczonego świtu, który już to wszystko widział.
Ten dzień płakał w mych ramionach.
Wciąż taki sam jak wczoraj.
Ta ścieżka ciągnie się w nieskończoność, a ciało jest zwiotczałe.
Dusza straciła swój płomień.
Chodzę znajomymi ścieżkami by znaleźć drogę powrotną do domu.
(Tam więc byłem)
Tam więc byłem.
Pośród siedzib nieśmiertelnych.
Nieziemskie wichry przetaczają się obok.
Ogród wzdycha, kwiaty umierają.
Brama została zamknięta owego dnia, ale byłem zmuszony iść dalej.
Nie widziała mnie przez okna.
Z wyrazem lęku, dziwnym grymasem ust, z grobową twarzą wypowiedziała me imię.
Będąc w środku słyszałem szepty w salonie.
Złocone twarze szczerzyły się świadome mej ostatecznej śmierci.
I płakałem, wiedziałem, że skłamała.
Jej obsesja umarła, umarła.
Kiedy mogę cię stąd zabrać?
Kiedy słowo jest tylko westchnieniem?
Kiedy śmierć jest naszym jedynym opiekunem?
Kiedy stawiamy ostatnie kroki?
Kiedy możemy jedynie krzyczeć miast szeptać?
Kiedy jest nowy początek i koniec tego smutnego madrygału?
Portret zmęczonego świtu, który już to wszystko widział.
Ten dzień płakał w mych ramionach.
Wciąż taki sam jak wczoraj.
Ta ścieżka ciągnie się w nieskończoność, a ciało jest zwiotczałe.
Dusza straciła swój płomień.
Chodzę znajomymi ścieżkami by znaleźć drogę powrotną do domu.
(Tam więc byłem)
Tam więc byłem.
Pośród siedzib nieśmiertelnych.
Nieziemskie wichry przetaczają się obok.
Ogród wzdycha, kwiaty umierają.
Brama została zamknięta owego dnia, ale byłem zmuszony iść dalej.
Nie widziała mnie przez okna.
Z wyrazem lęku, dziwnym grymasem ust, z grobową twarzą wypowiedziała me imię.
Będąc w środku słyszałem szepty w salonie.
Złocone twarze szczerzyły się świadome mej ostatecznej śmierci.
I płakałem, wiedziałem, że skłamała.
Jej obsesja umarła, umarła.
Kiedy mogę cię stąd zabrać?
Kiedy słowo jest tylko westchnieniem?
Kiedy śmierć jest naszym jedynym opiekunem?
Kiedy stawiamy ostatnie kroki?
Kiedy możemy jedynie krzyczeć miast szeptać?
Kiedy jest nowy początek i koniec tego smutnego madrygału?
Historia edycji tłumaczenia
| Autor tekstu: |
Mikael Åkerfeldt Edytuj metrykę |
|---|---|
| Kompozytor: |
Mikael Åkerfeldt |
| Rok wydania: |
1997 |
| Wykonanie oryginalne: |
Opeth |
| Płyty: |
My Arms, Your Hearse |
Komentarze (0):