Olga Bończyk & Dariusz Kordek - Ja wiem, co robię

Ja wiem, ty jesteś jak cień,
ten, w którym co dzień bardziej chowasz mnie.
Ja wiem, ty za mną krok w krok,
czy idę prosto, czy chcę skręcić w bok.

Ja wiem, twój opór to mur,
doń można strzelać nawet z armat stu.
Ja wiem, jak marny mój los,
bo kiedy ja mam rację, ty masz głos.

Pa, pa, pa, idź wreszcie stąd sobie.
Pa, pa, pa, wiem dobrze, co robię.

Ja wiem, ty jesteś jak dąb,
co ile ma konarów, tyle rąk.
A ja jak motyl, jak ptak,
pofrunę sobie dzisiaj w inny świat.

W ten świat bez mądrych rad,
w ten świat, co z pieca spadł.

[2x:]
Pa, pa, pa, chcę mieć coś dla siebie.
Pa, pa, pa, czy wrócę, nikt nie wie.

[2x]
Czy wszystko musi mieć sens,
a świat wciąż klepek pięć?
Czy wszystko musi mieć sens,
a nasz świat klepek pięć?

(Klepek pięć, klepek pięć.) (x2)
Czy wszystko musi mieć sens,
(Klepek pięć, klepek pięć.) (x2)
a świat wciąż klepek pięć?

Czy wszystko musi mieć sens?