Nosowska & Król - Dzwoń

Dzwoń dzwoń dzwoń
Proszę nie przestawaj do mnie dzwonić

Goń goń goń
Wiesz że nie dogonisz ale nie przestawaj gonić

Skroń skroń skroń
Zimnym potem przyozdobi

Teraz toń toń toń
Porwie cię ciemność gęsta
Ale ty potrafisz się bronić

Nie mów nikomu
Sobie broń Boże
Ja też nie powiem
Nikt się nie dowie
Kto kogo gonił
Kto jest goniony
Kto kogo schwytał
Kto jest złapany

Broń broń broń
Nabita i drżąca w odrętwiałej dłoni

Chroń chroń chroń
Możesz próbować ale co na to oni?

Woń woń woń
Otwórz okna i drzwi
Ale nie pozbędziesz się tej woni

Teraz płoń płoń płoń
Przez zgliszcza w sam popiół
Naszej słodkiej agonii

Nie mów nikomu
Sobie broń Boże
Ja też nie powiem
Nikt się nie dowie
Kto kogo gonił
Kto jest goniony
Kto kogo schwytał
Kto jest złapany