Nocturnal Bloodlust - Whiteout

Wierzę iż, nawet gdy nastanie cicha noc, znajdziemy drogę ujścia, z dala od płonienia, przy którym rozgrzewamy się.
Sprawię, że kolejne dni będą trwały wiecznie.

Przez otaczającą mnie ciemność, nic nie dostrzegam, straciłem widok mej drogi powrotnej,
Śnieg - to on powstrzymuje mnie od dalszej wędrówki, a odzwierciedlające się w nim światła wprawiają mnie w szał.
Jak gdybym wstąpił do piekieł, nikt nie był by w stanie przetrwać tej sytuacji.
Chłód wiatru przeszywa mnie niczym najprawdziwsze ostrze.

Leże na gruncie, zdrętwiały. Dzięki temu, bicie mego serca wydaję się być bardziej oszalałe niż jakakolwiek z burz.
Gdzie ja tak właściwie jestem ... ? Czy śmierć już mnie wypatruje, będąc powoli zagrzebywanym pod tą pieprzoną kołdrą-chłodu ?

Wierzę iż, nawet gdy nastanie cicha noc, znajdziemy drogę ujścia, z dala od płonienia, przy którym rozgrzewamy się.
Sprawię, że kolejne dni będą trwały wiecznie.

Me wołania o pomoc są nadaremne, przez ten biały mur nie przedrze się żaden z krzyków.
Błagam, pozwól mi się wydostać z tego miejsca.

Dlaczego nie przychodzisz mi z pomocą, pomimo iż słyszysz mój krzyk ?
Powoli opadam z sił, prędzej czy później, dopadnie mnie wieczny sen.

Obopólnie - życzymy sobie wszystkiego co najgorsze.

Me powieki zamarły, wyczekując snu wiecznego.
Dlaczego mnie porzuciłeś w tym martwym punkcie ?
Wierzę iż, nawet gdy nastanie cicha noc, znajdziemy drogę ujścia, z dala od płonienia, przy którym rozgrzewamy się.
Sprawię, że kolejne dni będą trwały wiecznie.