Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Nile
Nile - As He Creates So He Destroys
As He Creates So He Destroys
Tekst dodał(a): FilthyLittle
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): immolated
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Amniksjel
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
At the seething and fiery center
He sits upon his ebon throne
Within his halls of darkness
Which no man has seen and survived the vision
Both blind and bereft of mind
He pipes unceasingly on his reed flute
And the notes that rise and fall in measured patterns
Are the foundations of all the worlds
Ever calculating in sound the structure of space and time
Were his flute ever to suddenly fall silent
All the spheres would shatter into one another
And the myriads of worlds
Would be unmade
As they were before creation
The flute of the blind idiot
Both makes and unmakes the worlds in ceaseless
Combinations
Spinning on the woven carpet of time
No creation without destruction
No destruction without creation
To unmake a thing is to make another
Each time a thing is made
Another is destroyed
The idiot god on his black throne
Does not choose
What shall rise into being
And what should pass away
He cares only to maintain
His mindless unholy music of
Random creation and destruction
No living creature can look upon his face
And endure its terrible heat
And black radiance
That is like the reverberating unseen rays of molten iron
Which strike and burn the skin
Of those who would dare
Gaze into the countenance of the idiot god
Never does he receive supplicants
In his black halls of uncouth angles and strange doors
Nor does he ever hear prayers or answer them
Endlessly he pipes
And endlessly he devours his own substance
For his hunger is insatiable
As he consumes his own wastes after the custom of idiots
As the god creates
So he destroys
He sits upon his ebon throne
Within his halls of darkness
Which no man has seen and survived the vision
Both blind and bereft of mind
He pipes unceasingly on his reed flute
And the notes that rise and fall in measured patterns
Are the foundations of all the worlds
Ever calculating in sound the structure of space and time
Were his flute ever to suddenly fall silent
All the spheres would shatter into one another
And the myriads of worlds
Would be unmade
As they were before creation
The flute of the blind idiot
Both makes and unmakes the worlds in ceaseless
Combinations
Spinning on the woven carpet of time
No creation without destruction
No destruction without creation
To unmake a thing is to make another
Each time a thing is made
Another is destroyed
The idiot god on his black throne
Does not choose
What shall rise into being
And what should pass away
He cares only to maintain
His mindless unholy music of
Random creation and destruction
No living creature can look upon his face
And endure its terrible heat
And black radiance
That is like the reverberating unseen rays of molten iron
Which strike and burn the skin
Of those who would dare
Gaze into the countenance of the idiot god
Never does he receive supplicants
In his black halls of uncouth angles and strange doors
Nor does he ever hear prayers or answer them
Endlessly he pipes
And endlessly he devours his own substance
For his hunger is insatiable
As he consumes his own wastes after the custom of idiots
As the god creates
So he destroys
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieGdy On Tworzy, to I Niszczy
We wrzącym i gorejącym centrum
Siedzi on na swym hebanowym tronie
Wewnątrz swych ciemnych sal
Których żaden człowiek nie widział ani nie przetrwał tego widoku
Ślepy i pozbawiony umysłu
Nieustannie gra na swym trzcinowym flecie
A nuty, które unoszą się i opadają w przemyślanych wzorach
Są podstawą wszystkich światów
Kalkulując dźwiękiem strukturę czasu i przestrzeni
Jeśli jego flet nagle by zamilkł
To wszystkie sfery roztrzaskały by się o siebie
A niezliczone światy
Byłyby niewykończone
Tak jak były przed stworzeniem
Flet ślepego głupca
Tworzy i niszczy świat w nieustannych kombinacjach
Wirujące na utkanym dywanie czasu
Nie ma stworzenia bez zniszczenia
Nie ma zniszczenia bez stworzenia
Zniszczyć jedną rzecz to stworzyć inną
Zawsze gdy coś się tworzy
Inne jest niszczone
Bóg głupiec na swym czarnym tronie
Nie wybiera
Co powstanie
A co ma przeminąć
On dba tylko by utrzymać
Swą bezmyślną bluźnierczą muzykę
Przypadkowego stworzenia i zniszczenia
Żadne żywe stworzenie nie może spojrzeć na jego twarz
I wytrzymać ten potężny żar
I czarny blask
Który jest jak odbijające się niewidzialne promienie stopionego żelaza
Które uderzają i palą skórę
Tych, którzy ośmieliliby się
patrzeć w oblicze boga głupca
On nigdy nie przyjmuje błagających
W jego czarnych salach dziwacznych kąt i niezwykłych drzwi
Ani nigdy nie słyszy modłów ani nia nie nie odpowiada
On wiecznie gra
I wiecznie pożera własną istotę
Bo nienasycony jest jego głód
Gdy pożera swe odchody zgodnie z obyczajem głupców
Gdy bóg tworzy
To i niszczy
We wrzącym i gorejącym centrum
Siedzi on na swym hebanowym tronie
Wewnątrz swych ciemnych sal
Których żaden człowiek nie widział ani nie przetrwał tego widoku
Ślepy i pozbawiony umysłu
Nieustannie gra na swym trzcinowym flecie
A nuty, które unoszą się i opadają w przemyślanych wzorach
Są podstawą wszystkich światów
Kalkulując dźwiękiem strukturę czasu i przestrzeni
Jeśli jego flet nagle by zamilkł
To wszystkie sfery roztrzaskały by się o siebie
A niezliczone światy
Byłyby niewykończone
Tak jak były przed stworzeniem
Flet ślepego głupca
Tworzy i niszczy świat w nieustannych kombinacjach
Wirujące na utkanym dywanie czasu
Nie ma stworzenia bez zniszczenia
Nie ma zniszczenia bez stworzenia
Zniszczyć jedną rzecz to stworzyć inną
Zawsze gdy coś się tworzy
Inne jest niszczone
Bóg głupiec na swym czarnym tronie
Nie wybiera
Co powstanie
A co ma przeminąć
On dba tylko by utrzymać
Swą bezmyślną bluźnierczą muzykę
Przypadkowego stworzenia i zniszczenia
Żadne żywe stworzenie nie może spojrzeć na jego twarz
I wytrzymać ten potężny żar
I czarny blask
Który jest jak odbijające się niewidzialne promienie stopionego żelaza
Które uderzają i palą skórę
Tych, którzy ośmieliliby się
patrzeć w oblicze boga głupca
On nigdy nie przyjmuje błagających
W jego czarnych salach dziwacznych kąt i niezwykłych drzwi
Ani nigdy nie słyszy modłów ani nia nie nie odpowiada
On wiecznie gra
I wiecznie pożera własną istotę
Bo nienasycony jest jego głód
Gdy pożera swe odchody zgodnie z obyczajem głupców
Gdy bóg tworzy
To i niszczy
Historia edycji tłumaczenia
| Rok wydania: |
2007 Edytuj metrykę |
|---|---|
| Wykonanie oryginalne: |
Nile |
| Płyty: |
Ithyphallic |
Komentarze (0):