NIKE18 - (Zło)to

Stara ławka przy blokach niedaleko boiska
Siedział sam, palił szlugi, sprawa oczywista
Rozmyślał tak o życiu, czy go dobro spotka
Bo skurwieli czeka piekło - taka chodzi plotka
Nie był fair, dużo zła zrobił w swoim życiu
Panna go też zostawiła, bo przeginał w piciu
Chciał się zmienić i swoje życie zacząć od nowa
Stara ławka zaskrzypiała i usiadła zjawiskowa
Młoda śliczna panna, w lekkiej jesiennej sukience
Chciał powiedzieć coś, patrzył chyba nie mógł więcej
Urzekła go jej uroda, delikatne rysy
Pobudziła swym zapachem jego wszystkie zmysły
Siedzieli tak bez słowa zerkając na siebie
Bał zapytać ją o numer, że znowu coś zjebie
Ona wstała, bo autobus podjechał już blisko
Zostawiła mu spojrzenie, zapach perfum to wszystko

Nie zawsze da się przewidzieć bieg wydarzeń życia
Długa droga jest przed nami, wiele do odkrycia
Szczęście czasami jest blisko, albo zbyt daleko
Złoto niekiedy nim nie jest, choć dążysz do niego

Gryzło go sumienie, że nie wykrztusił słowa
Po wczorajszym piciu napierdalała go głowa
Będzie inna, nowa, piękna, wolna, młoda
Mówili mu tak znajomi, bo chłopaka szkoda
Czekał codziennie na nią na ławce pod blokiem
Autobus bez niej, zwijał się tuż przed zmrokiem
Zmienił swoje życie dla niej, przestał pić na serio
Był znów jak mężczyzna a nie zwykle ścierwo
Minął chyba już miesiąc a on na nią czekał dalej
Stara ławka, lecz chłodno, jej nie widać wcale
Odpalił w końcu szluga, chciał już iść do domu
Siedział jeszcze chwilę, aż podjechał autobus
Wypadł mu papieros, bo ona z niego wysiadła
Zjawiskowa jak wtedy, gdy mu w oko wpadła
Uśmiechnął się lekko i zapytał o ją numer
Ona mówi: za godzinę biorę mniej niż stówę...

Nie zawsze da się przewidzieć bieg wydarzeń życia
Długa droga jest przed nami, wiele do odkrycia
Szczęście czasami jest blisko, albo zbyt daleko
Złoto niekiedy nim nie jest, choć dążysz do niego