Nejmix - Telefony

Zamknięty w telefonu ekranie
pozbawiony uczuć - ja nie kłamie,
Zapytasz zapewne co to daje?
Ludzi na zmarnowanie to oddaje
Kto to wymyślił, jak powstaje?
Czy to ważne, takie panują tu obyczaje
Słyszę już tylko kołatanie
Czy to serca? Już się poddaje...

Na ulice wychodzisz, setki osób
Co mają w rękach?
Dobrze to widać
Jak zyją w udrękach
Prosty na stracenie sposób
Moich tekstów, coraz krótszy zasób
Snap czy fejs, jakie zycie bez?
IG czy mess, widać już kres
Twojego życia, jak spedzisz tak samo
Jak setki osob, co widujesz rano
Więc odłoż telefon, na stole go zostaw
wyjdz na powietrze, wodą sie ochlap
Czyż zycie bez, nie było by lepsze
Bez tych rzeczy, rujnujących...
Rujnując własne wnetrze
pomyśl o tym i zrozum,
wirtualny aktorze

Zamknięty w telefonu ekranie
pozbawiony uczuć - ja nie kłamie,
Zapytasz zapewne co to daje?
Ludzi na zmarnowanie to oddaje
Kto to wymyślił, jak powstaje?
Czy to ważne, takie panują tu obyczaje
Słyszę już tylko kołatanie
Czy to serca? Już się poddaje...