My First Story - Tomorrowland

Pewnego razu znaleźliśmy się w niekończącym się świecie,
Czy zdołamy się z niego kiedykolwiek wydostać ?
Uniosłem mą dłoń.

Nasze ścieżki od początku się krzyżowały, a także od zawsze przepełniałaś me zgorzkniałe serce.
Będziemy sobie pisani aż po sam kres, nawet jeśli nie jest nam pisana jasna przyszłość.

Mój przepełniony świat zaczął wracać do życia, a czas płynąć na nowo.
Wszystko wydawało się zlepiać w jednolitą całość, do dnia w którym otrzymałem owy list ...

To zjawisko będzie się powtarzało dopóki nie znajdziemy ścieżki ujścia na naszej mapie.
Zacznijmy od tego miejsca, tak jak zawsze; lecz tym razem spróbujmy wyrwać się z więzi tego nieracjonalnego monologu.

Nawet gdybym, jakimś cudem, nie wyszedł z tego cało, wiedz że nie zaprzestanę kroczyć ku światłu.

Pozwól, że opowie Ci o rzeczach, które nadpisywałem niezliczoną ilość razy, a także o tym co one przedstawiają, dając Ci tym samym jeden element układanki.
Krople deszczu zwilżyły, niezauważalnie, uschnięte kielichy kwiatów, w istocie zdołały one ukryć me łzy.
Już nie muszę żyć w samotności ...

Patrząc ku niebu, zapomnieliśmy o naszym pierwotnym świecie; możemy się udać gdzie tylko dusza zapragnie.
Obiecaliśmy sobie dzielić wspólne chwile, a co jeśli nie uda się to nawet i w tym świecie ...
Co jeśli pochłonie nas nicość ?

Znalazłem ostatni element mej brakującej układanki, gdyby tylko byłbym w stanie zrozumieć okrutność mego losu, lecz czy one mi w tym pomogą ...
Mój przepełniony świat zaczął wracać do życia, a czas płynąć na nowo.
Wszystko wydawało się zlepiać w jednolitą całość, do dnia w którym otrzymałem owy list ...