Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Mr.Rain
Mr.Rain - Sindrome di Stoccolma
Sindrome di Stoccolma
Tekst dodał(a): APUESTO
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): panna86
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): APUESTO
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Questa è l'ultima volta, per l'ultima volta
Ci stiamo facendo del male ma è soltanto nostra la colpa
Come se avessimo la sindrome di Stoccolma
Chiusi in una gabbia ma in tasca noi abbiamo la chiave di scorta
Entrambi vogliamo scappare
Ma nessuno al coraggio di aprire la porta
Quanto è difficile odiarti come ti amo adesso
Ce ne voluto d'amore per questo
Era soltanto questione di tempo
Complementari anche
Se adesso siamo diventati due estranei
Ci siamo stretti le mani fino a cancellarci
Anche le impronte digitali
Siamo due sconosciuti
Che si conoscono meglio di chiunque altro
Ci bastavano due occhi chiusi
Per saltare giù nel vuoto e poi volare in alto
È difficile lasciar andare una cosa che ami,
Stravolgimi i piani
Ma più tempo aspettiamo
E più diventeranno grandi le nostre ferite domani
Anche se vicini non siamo mai stati così lontani
Ci siamo persi in cento metri quadri
Ci siamo persi dentro queste frasi
Quanto è difficile odiarti come ti amo adesso
Ce ne voluto d'amore per questo
Era soltanto questione di tempo
Niente dura in eterno
Anche nel deserto poi arriva l'inverno
Ma la neve che cade si scioglie
Quando tocca terra se non c'è più freddo
Siamo due sconosciuti
Che si conoscono meglio di chiunque altro
Ci bastavano due occhi chiusi
Per saltare giù nel vuoto e poi volare in alto
Ci stiamo facendo del male ma è soltanto nostra la colpa
Come se avessimo la sindrome di Stoccolma
Chiusi in una gabbia ma in tasca noi abbiamo la chiave di scorta
Entrambi vogliamo scappare
Ma nessuno al coraggio di aprire la porta
Quanto è difficile odiarti come ti amo adesso
Ce ne voluto d'amore per questo
Era soltanto questione di tempo
Complementari anche
Se adesso siamo diventati due estranei
Ci siamo stretti le mani fino a cancellarci
Anche le impronte digitali
Siamo due sconosciuti
Che si conoscono meglio di chiunque altro
Ci bastavano due occhi chiusi
Per saltare giù nel vuoto e poi volare in alto
È difficile lasciar andare una cosa che ami,
Stravolgimi i piani
Ma più tempo aspettiamo
E più diventeranno grandi le nostre ferite domani
Anche se vicini non siamo mai stati così lontani
Ci siamo persi in cento metri quadri
Ci siamo persi dentro queste frasi
Quanto è difficile odiarti come ti amo adesso
Ce ne voluto d'amore per questo
Era soltanto questione di tempo
Niente dura in eterno
Anche nel deserto poi arriva l'inverno
Ma la neve che cade si scioglie
Quando tocca terra se non c'è più freddo
Siamo due sconosciuti
Che si conoscono meglio di chiunque altro
Ci bastavano due occhi chiusi
Per saltare giù nel vuoto e poi volare in alto
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieTo ostatni raz, po raz ostatni
Robimy sobie krzywdę, ale to tylko nasza wina
Jakbyśmy mieli syndrom sztokholmski
Zamknięci w klatce, ale w kieszeni mamy zapasowy klucz
Oboje chcemy uciec
Ale nikt nie ma odwagi otworzyć drzwi
Jakże trudno jest cię nienawidzić tak, jak cię teraz kocham
Zajęło to dużo miłości
To była tylko kwestia czasu
Dodatkowo również
Jeśli teraz staliśmy się dwojgiem obcych sobie ludzi
Uścisnęliśmy sobie ręce, dopóki nie wymazaliśmy
Także odcisków palców
Jesteśmy dwojgiem obcych sobie ludzi
Którzy znają się lepiej niż ktokolwiek inny
Wystarczyło nam dwoje zamkniętych oczu
Aby zeskoczyć w pustkę, a potem wzbić się w górę
Trudno jest pozwolić odejść czemuś, co kochasz,
Wywróć moje plany do góry nogami
Ale im dłużej czekamy
Tym większe będą nasze rany jutro
Chociaż jesteśmy blisko, nigdy nie byliśmy tak oddaleni
Zgubiliśmy się na stu metrach kwadratowych
Zgubiliśmy się w tych zdaniach
Jakże trudno jest cię nienawidzić tak, jak cię teraz kocham
Zajęło to dużo miłości
To była tylko kwestia czasu
Nic nie trwa wiecznie
Nawet na pustynię przychodzi zima
Ale śnieg, który pada, topnieje
Gdy uderza w ziemię, jeśli nie jest już zimno
Jesteśmy dwojgiem obcych sobie ludzi
Którzy znają się lepiej niż ktokolwiek inny
Wystarczyło nam dwoje zamkniętych oczu
Aby zeskoczyć w pustkę, a potem wzbić się w górę
Robimy sobie krzywdę, ale to tylko nasza wina
Jakbyśmy mieli syndrom sztokholmski
Zamknięci w klatce, ale w kieszeni mamy zapasowy klucz
Oboje chcemy uciec
Ale nikt nie ma odwagi otworzyć drzwi
Jakże trudno jest cię nienawidzić tak, jak cię teraz kocham
Zajęło to dużo miłości
To była tylko kwestia czasu
Dodatkowo również
Jeśli teraz staliśmy się dwojgiem obcych sobie ludzi
Uścisnęliśmy sobie ręce, dopóki nie wymazaliśmy
Także odcisków palców
Jesteśmy dwojgiem obcych sobie ludzi
Którzy znają się lepiej niż ktokolwiek inny
Wystarczyło nam dwoje zamkniętych oczu
Aby zeskoczyć w pustkę, a potem wzbić się w górę
Trudno jest pozwolić odejść czemuś, co kochasz,
Wywróć moje plany do góry nogami
Ale im dłużej czekamy
Tym większe będą nasze rany jutro
Chociaż jesteśmy blisko, nigdy nie byliśmy tak oddaleni
Zgubiliśmy się na stu metrach kwadratowych
Zgubiliśmy się w tych zdaniach
Jakże trudno jest cię nienawidzić tak, jak cię teraz kocham
Zajęło to dużo miłości
To była tylko kwestia czasu
Nic nie trwa wiecznie
Nawet na pustynię przychodzi zima
Ale śnieg, który pada, topnieje
Gdy uderza w ziemię, jeśli nie jest już zimno
Jesteśmy dwojgiem obcych sobie ludzi
Którzy znają się lepiej niż ktokolwiek inny
Wystarczyło nam dwoje zamkniętych oczu
Aby zeskoczyć w pustkę, a potem wzbić się w górę
Historia edycji tłumaczenia
| Rok wydania: |
2021 Edytuj metrykę |
|---|---|
| Wykonanie oryginalne: |
Mr. Rain |
| Płyty: |
Petrichor |
Komentarze (0):