Motohiro Hata - Toumei Datta Sekai

Co tak naprawdę straciłem tamtego dnia?
Już dawno o tym zapomniałem.

W półmroku znikaliśmy stopniowo, rozbici na kawałeczki,
Bez prawa do odwrotu, bez prawa do ucieczki.

Gdzieś tam, w oddali, słaba dusza bliska rozpaczy...
...Ukrywa swe uczucia za słowami dodającymi odwagi. Ukrywa swe uczucia.

Żegnaj, może się już nigdy nie spotkamy, ale wciąż czeka mnie wiele przygód.
Pobiegnę przez ten świat, w którym cię już nie ma... I zapomnę o bólu.

Rozbite fragmenty szkła, zapach trawy, letnie rany.
Hej, gdzie teraz jesteś?

Niepostrzeżenie, idealnie czysta woda stała się matowa i błotnista,
Wtedy uświadomiłem sobie, że dorosłem.

Zachwiana powierzchnia wody; wypacza moje odbicie,
Przez które ciągle świeci światło, świeci światło

Nawet ty musiałeś się zmienić od dnia, kiedy się rozstaliśmy,
Ale wciąż żyję, pokonując wiele nocy, kiedy chce mi się płakać.

Co tak naprawdę straciłem tamtego dnia?

Żegnaj, może się już nigdy nie spotkamy, ale wciąż czeka mnie wiele przygód.
Pobiegnę przez ten świat, wyprzedzając przyszłość, którą kiedyś widziałem.