Mireille Mathieu - So leb' dein Leben

Mój przyjacielu, kiedyś opadnie
Także dla ciebie po raz ostatni kurtyna
Odejdziesz z tego świata
I wtedy przybędziesz przed tę bramę
Wiesz, że droga twojego życia
Czasem była krzywa, a czasem prosta
Żebyś wtedy mógł stanąć wyprostowany,
Tak żyj swoim życiem

Żebyś wtedy mógł powiedzieć:
Robiłem to, co czasem musi być
Kochałem, tańczyłem
Nie ma wielu rzeczy, których muszę żałować
Brałem, co było moje,
Ale miałem otwarte ręce także do dawania
Żebyś mógł to powiedzieć,
Tak żyj swoim życiem

Wiem, że niejeden raz byłem
Po wejściu na szczyt w głębokiej dolinie
Często na próżno miałem nadzieję
Czułem to, a jednak przegrywałem
Pytałem dużo, a jednak zawodziłem
Takie było moje życie

Budowałem na piasku
I nie przewidziałem tego,
Co należało przewidzieć
Zapłaciłem za to
I jeszcze się chełpiłem,
Kiedy byłem już na dnie
Dziś patrząc wstecz, zastanawiam się,
Czy można mi to wybaczyć i darować
Żebyś mógł to powiedzieć,
Tak żyj swoim życiem

Bo to byłby człowiek, który jest nikim,
Który jako człowiek nie jest sobą,
Który nigdy nie płacze, który nigdy się nie śmieje
Który nigdy nie kłamie, nigdy nie popełnia błędów,
Który nigdy nie przyznaje, że jest już za późno
Takie było moje życie

Takie było moje życie