Milow - Way Up High

Powiem ci sekret
Nie ma czegoś takiego jak czas i przestrzeń
Gwiazdy i komety
Przetrwają ludzką rasę
Co się stało, to się stało
Dzisiaj mija siedem lat odkąd odszedłeś
Jak dotąd radzę sobie dobrze
Wciąż zastanawiam się, gdzie jesteś
Droga w górę, droga w górę,
Droga w górę, droga w górę,
Powiem ci swój sekret
To słoneczne marcowe popołudnie
całkowicie zmieniło moje życie
Okazało się, że to zupełnie nowy początek
Co się stało, to się stało
Minęło siedem lat odkąd cię nie ma
Dziś wieczorem myślę o tobie
Wiem, że pewnego dnia też do ciebie dołączę
Droga w górę, droga w górę,
Droga w górę, droga w górę,
Droga w górę, droga w górę,
Droga w górę, droga w górę,
Trudno nie patrzeć na ziemię, kiedy idziesz .
Aby ustawić celownik nisko i utrzymać świat w ruchu, i starać się pozostać na ziemi, gdziekolwiek jesteś. Ale od czasu do czasu pamiętaj, aby spojrzeć w górę i wyobrazić sobie możliwości. Marzyć o tym, co tam jest. Wkrótce znów jesteś na ziemi. Ugruntowany w poczuciu powrotu do domu. Utknąłem na planecie Ziemia. Im bardziej spoglądasz w niebo, tym bardziej znajdujesz się z powrotem na Ziemi, konfrontując się z pewnymi możliwościami. Możliwe, że istnieją inne nazwy naszej planety, że istnieją konstelacje przedstawiające nasze Słońce pod kątem, którego nigdy nie zobaczymy. Że istnieje wiele innych cywilizacji ukrytych poza zasłoną czasu, zbyt daleko, by ich światło kiedykolwiek do nas dotarło. Śnimy o innych światach i nazywamy je imionami naszych starych, odrzuconych bogów, a wydają się one prawie tak odległe — zbyt odległe, by można je było zobaczyć gołym okiem. Tylko zawsze w wykonaniach artystów. Lub rozproszeniem pikseli na monitorze z poprawionymi kolorami, aby dodać odrobinę stylu. Nawet nasza własna okolica jest niemożliwie rozległa. Przyzwyczailiśmy się do pokazywania planet zagnieżdżonych razem, ponieważ gdybyśmy narysowali je w skali, byłyby tak daleko od siebie, że nie zmieściłyby się na tej samej stronie. A nawet nasz własny księżyc, który wydaje się być tak blisko Ziemi. Ale wciąż tak daleko, że wszystkie inne planety zmieściłyby się w przestrzeni między nimi. Możliwe, że nasze skafandry kosmiczne już nigdy nie będą potrzebowały butów z bieżnikiem. Tego dnia wkrótce zmęczymy się tułaczką i na dobre wrócimy do domu. I przyzwyczaimy się do patrzenia na swoje stopy, gdy idziemy, od czasu do czasu zatrzymując się, by rzucić pojedynczą sondę w otchłań, jak wiadomość w butelce. Może nie mieć znaczenia, czy ktokolwiek ją znajdzie. Jeśli nie ma nikogo, kto mógłby wiedzieć, że kiedyś mieszkaliśmy tu na Ziemi. Może to być jak przeskakiwanie kamienia po tafli jeziora. Nie ma znaczenia, gdzie to się zakończy, ważne jest tylko to, że jesteśmy na brzegu. Po prostu staraj się dobrze bawić, zabić czas i zobaczyć, jak daleko to zajdzie.