Michał Szyc - Spotkania

Kiedyś wiosną się spotkali
Wiosną łatwo się zakochać
Długo z sobą rozmawiali
Teraz mają śnieg we włosach

To on oczy miał niebieskie
Jej były zielone
Lato tego roku szybko
Tańczyło szalone

Miłość, gdy nie marzy w parku
To uśmiecha się w tramwaju
Latem śpiewa i z gitarą
Włóczy się po całym kraju

Spotkać można się jesienią
Przypadkiem, niedbale
On jej piegi znalazł w parku
Choć nie szukał wcale

Miłość piegi nad ustami
Zbiera, liczy jak kasztany

Bóg ma swój kalendarz
Serca się staną większe
Lata świetlne ode mnie do ciebie
Pokonam!

Bóg ma swój kalendarz
Serca się staną większe
Lata świetlne ode mnie do ciebie
Pokonam!
Bóg ma swój kalendarz...

Zimą trzeba kochać bardziej
W rękawiczkach marzną palce
Dłonie w dłoniach się schowały
Na przystanku się rozgrzały

Brody się nie podobały
Grymaśnej dziewczynie
Ale broda grzeje dobrze
A szczególnie w zimie

Pozwól mi przy tobie zostać
Nie minutę, nie godzinę!

Bóg ma swój kalendarz....

Bóg ma swój kalendarz...

Więc idę i wciąż wierzę
Że trzeba mi jeszcze czekać
By na tej drodze spotkać ciebie

Bóg ma swój kalendarz...

Bóg ma swój kalendarz...