Męskie Granie Orkiestra 2025 (I. Herbut, R. Kaminski, B. Król, N. Przybysz) - To bardzo ziemskie

Ten świat nikomu nic winien,
to tylko i aż dom.
Proszę, bądź blisko przy mnie,
bo ja i ty — to schron.

Karmisz mnie cząsteczkami czasu,
wróżymy sobie z nieba.

Twoje pytanie wyprzedzę i odpowiem, że nie
cofnąłbym tych kilku ruchów skazanych na śmiech.
Śmiej się, śmiej — na przekór i z nami.
Przyjdzie dzień, kiedy się spotkamy.

To bardzo ziemskie — by kochać,
kocham, kocham, kocham.
To bardzo ziemskie — by brać,
to bardzo ziemskie,
to bardzo ziemskie — by dawać,
kocham, kocham, kocham.
To ziemskie — bardzo się bać.

Dotykam serca i mówię, kogo kochałem.
Jestem słońca błękitem i z tobą zostanę
na chwilę, gdy jestem przy tobie.
Tak pięknie śnisz — i już się nie boję.

To bardzo ziemskie — by kochać,
kocham, kocham, kocham.
To bardzo ziemskie — by brać,
to bardzo ziemskie,
to bardzo ziemskie — by dawać,
kocham, kocham, kocham.
To ziemskie — bardzo się bać.

To bardzo ziemskie — by tęsknić,
kocham, kocham, kocham.
I to bardzo ziemskie — by spaść.

Chociaż raz chciałbyś zasnąć spokojnie.
Raz, dwa, trzy — wznieśmy miłość.
Chociaż raz chciałbyś dziś trochę wolniej.
Raz, dwa, trzy — wznieśmy miłość.

To bardzo ziemskie — by kochać,
to bardzo ziemskie — by brać,
to bardzo ziemskie — by dawać,
to ziemskie — bardzo się bać.
To bardzo ziemskie — by płakać,
to bardzo ziemskie — by trwać,
to bardzo ziemskie — by tęsknić,
to bardzo ziemskie.

To takie ludzkie,
to takie żeńskie,
to takie piękne,
to takie męskie.