Maryla Rodowicz - Pod niebami

Wczoraj mówiłeś, że braknie Ci wiary
Ot w kogoś takiego jak ja
A może zabrakło Ci sił na zamiary
To proste jak dwa i dwa

Wczoraj mówiłeś, że oczy tak bolą
Gdy ciemność zapada za dnia
A dziś, kiedy rosną w cenie marzenia
Pytasz mnie, co to da?

Pod niebami, pod słońcami
Co czerwone są jak krew
Żyją ludzie, rosną ludzie
Którzy jutro zaczną siew

Pod dachami, pod strzechami
Które drzemią w cieniu drzew
Rosną słowa, wschodzą słowa
Co silniejsze są niż gniew

Wczoraj mówiłeś, że nie ma nadziei
Że zima tak trwa i trwa
Że nie wiesz, kiedy się serca otworzą
I z nieba potoczy się łza

Ta ziemia nam rodzi i popiół i diament
Więc sięgaj do spodu do dna
Od ciebie zależy czy wiwat, czy amen
Dopóki to życie trwa

Pod niebami, pod słońcami
Co czerwone są jak krew
Żyją ludzie, rosną ludzie
Którzy jutro zaczną siew

Pod dachami, pod strzechami
Które drzemią w cieniu drzew
Rosną słowa, wschodzą słowa
Co silniejsze są niż gniew