Manoya - Earth Calling Humans

Nagroda jest niespodzianką
Ludzie odliczają swe dni i noce
Szkoda, że nie zdołaliśmy przełamać lodu w tych sercach
Prawda zagościła wśród nas
Musimy to przejrzeć

O, chwiejny pokoju
Prosimy, rozwiń znów skrzydła
Migoczące światło,
Nim całkiem zanikniesz,
Pozwól mi pokazać im tę krainę
Słyszałem ziemię wzywającą ludzi

(To my) Złote ziarno
Pełni życia
Jesteśmy spełnieni
Nie uwolniwszy naszych żądzy,
Jak mamy poznać przyczynę bicia serc?
Nim staniemy się ofiarą,
Nim będziemy się czołgać,
Nasz skowyt utoruje nam drogę
Przez najciemniejszy schron

Drżąca Ziemio,
Obróć się ten ostatni raz
Niech zadrży twój grzbiet
Przynosząc kres
Zatrzymaj się i wsłuchaj
Znajdź kochankowi bezpieczne miejsce
Bo w czasach, gdy trudno być dobrym,
Szerzy się niezrozumienie

Nim padniemy ofiarą,
Nim będziemy się czołgać,
Nasz skowyt utoruje nam drogę
Przez najciemniejszy schron
Drżąca Ziemio,
Obróć się ten ostatni raz
Niech zadrży twój grzbiet
Przynosząc kres
Wznieś się
I znów pchnij mnie w dół
Niespokojne dziecię
Trzymaj swoje zabawki przy sobie

Pradawne plemienia, niech zagrzmią bębny wasze
Zabawki przy sobie
Czy moglibyście PRZYSTANĄĆ I WSŁUCHAĆ SIĘ W GŁOS ZIEMI?
wzywającej ludzi
Ziemi wzywającej ludzi
Ziemia cię wzywa, człowieku!

Bierzemy, ile zdołamy
Lecz przyjdzie nam odpokutować za chciwość
Jesteśmy rozsądni i wspaniali
Dopóki nie stracimy gruntu pod stopami
Ty! Zatrzymaj się i słuchaj!
Ona cię wzywa, człowieku!