Maciej Balcar - Gruszki

Zrywam gruszki z wierzb
Bo obrodził pięknie złudzeń sad
Niejadalne lecz
Trzeba zerwać je co jakiś czas
Zrywam gruszki z wierzb
Wchodzę po drabinie z własnych złud
I wypełniam kosz
Nadprodukcją już przejrzałych cnót

Drogo płaci się za naiwność
Lecz nie zmieni mnie w księgowego już nic
Zwykle siedzi się za niewinność lecz ja
Nie pasuję

Zrywam gruszki z wierzb
Przy wierzchołku najpiękniejsze z nich
Szczeble kończą się
Po gałęziach muszę na sam szczyt

Nagle słyszę dźwięk
Piły mechanicznej co tnie pień
Z zagryzionych szczęk
Wydobywam tylko liter pięć

Drogo płaci się za naiwność
Lecz nie zmieni mnie w księgowego już nic
Zwykle siedzi się za niewinność lecz ja
Nie dbam o to

Drogo płaci się za naiwność
Lecz nie zmieni mnie w księgowego już nic
Zwykle siedzi się za niewinność lecz ja
Nie pasuję