M.A.P6 - Storm

Tak, moja kochana
Utraciłem ciebie, cały mój świat
Ten rozszalały żywioł, ten rozszalały żywioł
Ten rozszalały żywioł odebrał mi wszystko co było dla mnie cenne
Mgła bólu przysłania wszystko dookoła mnie
Pozbawiony czucia w zmysłach, powoli popadam w obłęd
Nikt nie zdaje sobie sprawy,
Z czym codziennie zmaga się moje serce
Słowa, które rzuciliśmy sobie na pożegnanie
To teraz wszystko co mi po tobie pozostało
Zepchnięty na samą krawędź przepaści, duszę się z rozpaczy
Całkiem jakbym przybywał na jakiejś jałowej pustyni

Powietrza! Powietrza! Nie mogę oddychać!
Powietrza! Twój głos wciąż dźwięczy mi w uszach
Rozdzierający mnie ból jest głęboki niczym ocean
Moje łzy mnożą się jak krople w morzu
Tęsknota za tobą powoli staje się nie do wytrzymania
Rozpacza, falami rozdziera mnie od środka Ten stan nie jest lepszy od śmierci!
Za każdym razem, gdy czuję podmuch wiatru, odwracam się myśląc, że to ty
I nawet jeśli powiesz mi, że to bezcelowe, nie przestanę czekać na twój powrót
Jednak na to jest za późno, za późno, za późno
Oddaliłaś się ode mnie do tego stopnia, że wydaje się to niemożliwe
Co powinienem zrobić?

Dlaczego to mnie spotyka?
Dlaczego to muszę być ja?
Dlaczego to mnie spotyka?
Dlaczego to muszę być ja?
Za jakie grzechy tak cierpię?

Nie, nie, nie nie
Powietrza! Powietrza! Nie mogę oddychać!
Powietrza! Ten ból jest nie do wytrzymania
Powietrza! Potrzebuję cię!
Czuję się taki bezsilny, to uczucie nie odstępuje mnie przez 24h na dobę
Czuję się taki bezsilny, jakby w moich żyłam płynęła trucizna
Czuję się taki bezsilny, straciłem cię, moją gwiazdę polarną wskazującą właściwy kierunek
Bez ciebie znalazłem się w potrzasku, bez jakiejkolwiek drogi wyjścia

Szarość spowiła moje pozbawione sensu życie
Wszystko w nim jest takie zimne
Nasze wspomnienia, boleśnie zalegają mi na sercu
Podobnie do szklanych odłamków, rozszarpują mnie od środka, widzisz?
Każda z tych ran jest wilgotna od słonych łez
Każdą chłostają podmuchy zimnego wiatru
Fale bólu zalewają mnie jedna po drugiej ostre i przeszywające niczym strzały

Za każdym razem, gdy czuję podmuch wiatru, odwracam się myśląc, że to ty
I nawet jeśli powiesz mi, że to bezcelowe, nie przestanę czekać na twój powrót
Jednak na to jest za późno, za późno, za późno
Oddaliłaś się ode mnie do tego stopnia, że wydaje się to niemożliwe
Co powinienem zrobić?

Dlaczego? Dlaczego? Proszę, wróć
Stańmy twarzą w twarz z przeznaczeniem
Nie panuję nad łzami
Wróć w me ramiona moja kochana!

Dlaczego to mnie spotyka?
Dlaczego to muszę być ja?
Dlaczego to mnie spotyka?
Dlaczego to muszę być ja?
Dlaczego to mnie spotyka?
Dlaczego to muszę być ja?
Za jakie grzechy tak cierpię?

Powietrza! Powietrza! Nie mogę oddychać!
Powietrza! Ten ból jest nie do wytrzymania
Powietrza! Potrzebuję cię!