Luki - Odcięty od świata

Co jest?, długo mnie nie było?, gdzie są ludzie?, czy tak wiele się zmieniło ?.
Nie chce tego słyszeć, nie mów mi tej prawdy, że z mojej winy pojebałem se wszystkie kontakty.
W ogóle gdzie ja jestem, teraz może być prawda, jestem w tym labiryncie, błądzę tu już od dawna.
Mogę stąd wyjść ?, proszę, powiedz ziomal !, Czas się ogarnąć bo to najwyższa pora.
Dzisiaj wstaje sam, bo nikt rano nie pisze, gadam sam ze sobą, bo nikogo nie słyszę, życie to nie wartości i się tu nie liczy kasa, tylko czemu jak nagram numer, to paru ludzi wraca?, i to paradoks!, ale prawdziwy, chciałbym tutaj żyć na serio a nie żyć na niby !, emocjonalny ocean, w którym pływam stale, a jak płynę na brzeg, to znów burzliwe fale.

REF: Mogę śmiać się, a mogę wstać i płakać, bo czuje się jakiś odcięty od świata, rozum chyba się pokłócił z sercem, trzeba się ogarnąć, znaleźć swoje miejsce (x2)

Nienawidzę starych ziomów, piszę nocą to w zeszycie, no bo dziennie na nich patrzę widzę jak marnują życie, nienawidzę siebie, czas nas chyba tu pozmieniał, dzisiaj nie ma cie obok, a ja nawet zdjęć nie mam.. Nie lubisz gadać przez telefon, i nie powiem że nie miło, ale tak mi się wydaję, że coś nas połączyło, strasznie się zmieniłem mówisz mi to ty i ziomy, ja znów czuje się jak wampir, tryb nocny załączony..

REF: Mogę śmiać się, a mogę wstać i płakać, bo czuje się jakiś odcięty od świata, rozum chyba się pokłócił z sercem, trzeba się ogarnąć, znaleźć swoje miejsce (x2)