Luciano Pereyra - Puede suceder

"Może się zdarzyć"

Dziś po tak długim czasie,
dziś po tylu godzinach,
dziś po dwóch zimach,
po nocach bezsennych udało mi się ciebie przypomnieć.

To dziś zaznałem snu,
dziś po tysiącu poranków,
które przepłakałem w naszym łóżku
i jak gdyby nigdy nic gładziłem twoje zdjęcie.

Może się zdarzyć, że wrócisz,
może się zdarzyć jak deszcz w kwietniu.
Może się zdarzyć, że przeszłość pójdzie w zapomnienie.
Może się zdarzyć, że znów mnie pokochasz.

Może się zdarzyć, że zapłaczesz.
Może się zdarzyć, że nie będziesz mnie już chciała.
Może się zdarzyć, że zakochasz się w innym,
ale łudzę się, że zachowasz w głosie moje imię.

Dziś być może masz już swego mężczyznę,
dziś być może nie sypiasz sama,
dziś być może ten, kto cię rozkocha,
obudzi w tobie pragnienia i zagrasz w miłość.

Dziś kończę z kłamstwami
i godzę się z tym, że umieram
z pragnienia, by zbliżyć się do twego ciała,
poczuć, że znowu bije moje serce.

Może się zdarzyć, że wrócisz,
może się zdarzyć jak deszcz w kwietniu.
Może się zdarzyć, że przeszłość pójdzie w zapomnienie.
Może się zdarzyć, że znów mnie pokochasz.

Może się zdarzyć, że zapłaczesz.
Może się zdarzyć, że nie będziesz mnie już chciała.
Może się zdarzyć, że zakochasz się w innym,
ale łudzę się, że zachowasz w głosie moje imię.