Łory Rywa - Dotyk

Miłość niespełniona zmieniająca ciągle twarze
Dziewczęta roześmiane jak otchłań morza
Myśli twe rozdarte zmieniające się nietrwałe
Jak tramwaje w wielkim mieście
Drogi wciąż zmieniają
W dłoniach miałeś prawdę której nikt już nie oszuka
W kolorowej twej pościeli odkrywałem co to sztuka
Jak słońce które prosto świeci na mnie
Jak wiatr który prosto wieje w oczy
Jak deszcz kiedy pada na me ciało
Jak ogień gdy rozgrzewa moją krew
Pędzące samochody i czerwone autobusy
Na zakrętach wciąż wiraże
A w nich ludzie z moich marzeń
Tylko ty i ja na szlaku
W nieskończoność idąc razem
Nasze drogi już nie wiedzą
Czy wrócimy jeszcze czasem
Bo nie wiem skąd się wzięło
I tak nagle do mnie przyszło
Lecz poczułem na ramionach
Ciepły dotyk anioła
Jak słońce które prosto świeci na mnie
Jak wiatr który prosto wieje w oczy
Jak deszcz kiedy pada na me ciało
Jak ogień gdy rozgrzewa moją krew
Zadając sobie ból ty czułaś jednak rozkosz
Nie zapomnisz jej do końca jak przylot ptaków wiosną
W ciągłym strachu głowy drżące moje dłonie
Jak sen który wielkim ogniem płonie
Który wielkim ogniem płonie
Który wielkim ogniem płonie
Potem byłaś rzeką niewinna i niewierną
Niszczyłaś co nadzieją, budowałaś co przestrzenią
Potem byłaś rzeką niewinną i niewierną
Niszczyłaś co nadzieją, budowałaś co przestrzenią
Jak słońce które prosto świeci na mnie
Jak wiatr który prosto wieje w oczy
Jak deszcz kiedy pada na me ciało
Jak ogień gdy rozgrzewa moją krew