Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Lorna Shore
Popularne teksty
9. Gims - Ninao
Lorna Shore - Oblivion
Oblivion
Tekst dodał(a): Greg2103
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): translatorAI
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Greg2103
Edytuj teledysk
Tekst piosenki: Lorna Shore - Oblivion
Shaking hands with death
A means of fallacy
Take all of your regret
And fucking bathe in it
We only know how to burn the forest, stain the ocean
Rip the earth from its revolution
Forcing a path through the ebb and flow of rebirth
We feed the curse
We've justified the means paving our way over
Setting fire to asaiah
To watch it burn
We all deserve 6 feet of dirt separation
Beneath the smouldering
A never ending world inflamed
Our hands are crimson
Stained by the blood - the fucking blood
Now there's nowhere left to run
What have we done
We split the star
Fractured the earth
Our time has come
Oh what have we done
Fall into oblivion
How far will we go
Until we lose it all
Fall into oblivion
How far will we go
Until we lose it all
Where do i begin
We've shaken hands with oblivion
A war of attrition
An involuntary epidemic suicide
Sweet cyanide
We cannot yet defy our form
We are the locust swarm
We are all poisonous - venomous inside
The blight of the world's divide
We only know eradication
So kill the light in me
Diminish the skies reflection so we can finally see
This is the war within
All this destruction
Shake up the world unknown to me
We are infernal beings reconditioned for self destruction
Our hands are crimson
Stained by the blood - the fucking flood
Now there's nowhere left to run
What have we done
Fall into oblivion
How far will we go
Until we lose it all
Fall into oblivion
How far will we go
Until we lose it all
We can't escape
Oblivion
Oh what have we done
This obsidian
This oblivion born from our sins
Over and over it echoes inside of me
I feel it coming
Oblivion
Break down the walls of apocalyptic extinction we exhume
We have carved the path of pain -
Treading the fine line of our destructive nature into oblivion
We split the star
Fractured the earth
Our time has come
Oh what have we done
Fall into oblivion
How far will we go
Until we lose it all
Fall into oblivion
How far will we go
Until we lose it all
A means of fallacy
Take all of your regret
And fucking bathe in it
We only know how to burn the forest, stain the ocean
Rip the earth from its revolution
Forcing a path through the ebb and flow of rebirth
We feed the curse
We've justified the means paving our way over
Setting fire to asaiah
To watch it burn
We all deserve 6 feet of dirt separation
Beneath the smouldering
A never ending world inflamed
Our hands are crimson
Stained by the blood - the fucking blood
Now there's nowhere left to run
What have we done
We split the star
Fractured the earth
Our time has come
Oh what have we done
Fall into oblivion
How far will we go
Until we lose it all
Fall into oblivion
How far will we go
Until we lose it all
Where do i begin
We've shaken hands with oblivion
A war of attrition
An involuntary epidemic suicide
Sweet cyanide
We cannot yet defy our form
We are the locust swarm
We are all poisonous - venomous inside
The blight of the world's divide
We only know eradication
So kill the light in me
Diminish the skies reflection so we can finally see
This is the war within
All this destruction
Shake up the world unknown to me
We are infernal beings reconditioned for self destruction
Our hands are crimson
Stained by the blood - the fucking flood
Now there's nowhere left to run
What have we done
Fall into oblivion
How far will we go
Until we lose it all
Fall into oblivion
How far will we go
Until we lose it all
We can't escape
Oblivion
Oh what have we done
This obsidian
This oblivion born from our sins
Over and over it echoes inside of me
I feel it coming
Oblivion
Break down the walls of apocalyptic extinction we exhume
We have carved the path of pain -
Treading the fine line of our destructive nature into oblivion
We split the star
Fractured the earth
Our time has come
Oh what have we done
Fall into oblivion
How far will we go
Until we lose it all
Fall into oblivion
How far will we go
Until we lose it all
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie AI: Lorna Shore - Oblivion
Pokaż tłumaczenieUścisk dłoni ze śmiercią,
To tylko iluzji znak.
Weź wszystkie swoje żale,
I po prostu się w nich wykąp.
Jedyne, co potrafimy, to palić lasy, plamić oceany,
Odrzeć ziemię z jej rewolucji.
Przepychamy się przez przypływy i odpływy odrodzenia,
Podsycamy klątwę.
Uznaliśmy środki za słuszne, by torować naszą drogę.
Podkładamy ogień pod Asaja,
By patrzeć, jak płonie.
Wszyscy zasługujemy na sześć stóp ziemi, rozdzielenie,
Pod tlącym się światem.
Niekończący się świat w ogniu.
Nasze ręce są czerwone,
Splamione krwią - tą cholerną krwią.
Teraz nie ma już gdzie uciekać.
Cośmy uczynili?
Rozdzieliliśmy gwiazdę,
Złamaliśmy ziemię,
Nasza pora nadeszła.
O, cośmy uczynili?
Upadamy w nicość.
Jak daleko pójdziemy,
Zanim stracimy wszystko?
Upadamy w nicość.
Jak daleko pójdziemy,
Zanim stracimy wszystko?
Od czego zacząć?
Uściskaliśmy dłoń z nicością.
Wojna na wyniszczenie,
Niechciana epidemia samobójstwa.
Słodki cyjanek.
Nie możemy jeszcze zaprzeczyć naszej naturze,
Jesteśmy chmarą szarańczy.
Jesteśmy wszyscy toksyczni - zatruci wewnątrz,
Zaraza światowego podziału.
Jedyne, co znamy, to unicestwienie,
Więc zabij światło we mnie.
Zredukuj odbicie nieba, abyśmy w końcu zobaczyli.
To wojna wewnątrz.
Cała ta destrukcja,
Wstrząsnąć nieznanym mi światem.
Jesteśmy piekielnymi istotami przystosowanymi do samozagłady.
Nasze ręce są czerwone,
Splamione krwią - tą cholerną powodzią.
Teraz nie ma już gdzie uciekać.
Cośmy uczynili?
Upadamy w nicość.
Jak daleko pójdziemy,
Zanim stracimy wszystko?
Upadamy w nicość.
Jak daleko pójdziemy,
Zanim stracimy wszystko?
Nie możemy uciec,
Nicość.
O, cośmy uczynili?
To obsydian,
Ta nicość zrodzona z naszych grzechów.
Wciąż i wciąż echem brzmi we mnie.
Czuję, że nadchodzi,
Nicość.
Zburz mury apokaliptycznej zagłady, które usunęliśmy.
Wyrzeźbiliśmy ścieżkę bólu -
Stąpając cienką linią naszej destrukcyjnej natury w nicość.
Rozdzieliliśmy gwiazdę,
Złamaliśmy ziemię,
Nasza pora nadeszła.
O, cośmy uczynili?
Upadamy w nicość.
Jak daleko pójdziemy,
Zanim stracimy wszystko?
Upadamy w nicość.
Jak daleko pójdziemy,
Zanim stracimy wszystko?
To tylko iluzji znak.
Weź wszystkie swoje żale,
I po prostu się w nich wykąp.
Jedyne, co potrafimy, to palić lasy, plamić oceany,
Odrzeć ziemię z jej rewolucji.
Przepychamy się przez przypływy i odpływy odrodzenia,
Podsycamy klątwę.
Uznaliśmy środki za słuszne, by torować naszą drogę.
Podkładamy ogień pod Asaja,
By patrzeć, jak płonie.
Wszyscy zasługujemy na sześć stóp ziemi, rozdzielenie,
Pod tlącym się światem.
Niekończący się świat w ogniu.
Nasze ręce są czerwone,
Splamione krwią - tą cholerną krwią.
Teraz nie ma już gdzie uciekać.
Cośmy uczynili?
Rozdzieliliśmy gwiazdę,
Złamaliśmy ziemię,
Nasza pora nadeszła.
O, cośmy uczynili?
Upadamy w nicość.
Jak daleko pójdziemy,
Zanim stracimy wszystko?
Upadamy w nicość.
Jak daleko pójdziemy,
Zanim stracimy wszystko?
Od czego zacząć?
Uściskaliśmy dłoń z nicością.
Wojna na wyniszczenie,
Niechciana epidemia samobójstwa.
Słodki cyjanek.
Nie możemy jeszcze zaprzeczyć naszej naturze,
Jesteśmy chmarą szarańczy.
Jesteśmy wszyscy toksyczni - zatruci wewnątrz,
Zaraza światowego podziału.
Jedyne, co znamy, to unicestwienie,
Więc zabij światło we mnie.
Zredukuj odbicie nieba, abyśmy w końcu zobaczyli.
To wojna wewnątrz.
Cała ta destrukcja,
Wstrząsnąć nieznanym mi światem.
Jesteśmy piekielnymi istotami przystosowanymi do samozagłady.
Nasze ręce są czerwone,
Splamione krwią - tą cholerną powodzią.
Teraz nie ma już gdzie uciekać.
Cośmy uczynili?
Upadamy w nicość.
Jak daleko pójdziemy,
Zanim stracimy wszystko?
Upadamy w nicość.
Jak daleko pójdziemy,
Zanim stracimy wszystko?
Nie możemy uciec,
Nicość.
O, cośmy uczynili?
To obsydian,
Ta nicość zrodzona z naszych grzechów.
Wciąż i wciąż echem brzmi we mnie.
Czuję, że nadchodzi,
Nicość.
Zburz mury apokaliptycznej zagłady, które usunęliśmy.
Wyrzeźbiliśmy ścieżkę bólu -
Stąpając cienką linią naszej destrukcyjnej natury w nicość.
Rozdzieliliśmy gwiazdę,
Złamaliśmy ziemię,
Nasza pora nadeszła.
O, cośmy uczynili?
Upadamy w nicość.
Jak daleko pójdziemy,
Zanim stracimy wszystko?
Upadamy w nicość.
Jak daleko pójdziemy,
Zanim stracimy wszystko?
Historia edycji tłumaczenia
| Rok wydania: |
2025 Edytuj metrykę |
|---|---|
| Wykonanie oryginalne: |
Lorna Shore |
| Płyty: |
I Feel The Everblack Festering Within Me |