Logic - A Third Person Story

[Intro]
Cholerna prawda!
Synu
Synu!

[Zwrotka]
On był klasowym klownem, kochanym przez wszystkich
Był trochę głupkowaty, poprawiał humor, gdy było ci źle
Lecz pewnego dnia zniknął, i nigdy już nie wrócił
W wieku 17 lat matka wyrzuciła go z domu od tak
Zamieszkał u swojego ojca, z którym nigdy nie dorastał
Ale nie będziemy o tym gadać, utniemy temat jak kokainę
Kochał muzykę, ale nigdy nie miał czasu
Bo miał dwie pracę, i z obu brał nadgodziny
Jego dziewczyna zawsze mówiła mu, że jego przeznaczeniem jest błyszczeć
A on uśmiechał się, mówił "serio?", ale tak naprawdę nie traktował tego na poważnie
I kiedy był pełnoletni, sytuacja była gówniana
Więc spakował swoje rzeczy i przeprowadził się na drugi koniec miasta
Wynajął pokój od rodziców kolegi
Oni znali sytuację i czuli się naprawdę źle
Pozwolili mu mieszkać ze sobą i radził sobie dobrze
Pracował na ulicy, reperował auta na dzielnicy
Skontaktował się ze swoim mentorem, którego kiedyś znał
Poznał go kiedy był młody, był tylko dzieckiem
Naprawdę dobry człowiek, który dał mu kilka rad
A potem odesłał go z powrotem jak UPS Shipment
Powiedział "nagraj parę kawałków, a może uda nam się je wydać"
Więc wtedy rzucił robotę i zamieszkał z siostrą
Spędził z nią dzieciństwo, więc tak, bardzo za nią tęsknił
Ale wtedy dostał nową robotę, i w tym samym czasie pracował nad muzyką
Próbował znaleźć swój styl i nauczyć się go używać
I pewnego dnia mu się udało, tak, był mega podekscytowany
I wtedy się zatrzymał
Powiedział: Mam szansę dojść na szczyt, oni mnie znajdą
Bardzo długa wyprawa, tak jakbym szedł I-90
Trzy tysiące mil, zostawiając hater'ów za sobą
Na swojej drodze spotkał mądrego człowieka
Powiedział "proszę powiedz jak mam im pokazać, że jestem wielki"
Mądry człowiek powiedział wtedy " wypuść składankę
Ale nie takie normalne gówno jak wszyscy
Musisz im pokazać, że traktujesz na serio to co robisz"
A potem zniknął, tak szybko jak się pojawił
Po tym spotkaniu, już nie będzie taki sam
Po stu milach biegu, zaczął coś czuć
Co to jest?
Dojrzałość
Każdej kolejnej nocy poświęcał odpoczynek, aby pisać
Od zmierzchu będzie rapował, aż do świtu
Nazwij go Super Mario, był we wszystkim pierwszy
W końcu wypuścił kawałki, teraz składanka jest skończona
Jego apetyt na perfekcję był naprawdę potrzebny
Wtedy to zostało wypuszczone
Sprzedałby to za dwadzieścia, ale w jego kraju była recesja
Wziął za to dziesięć, koledzy uważali to za błogosławieństwo
Tak, on jest niedoświadczony, ale wiesz, że oni go cenią
To botoksowe flow, bo oni sobie je wstrzykują
Hater'rzy napinają się na grę, ale to nie ma na niego wpływu
Bo jeśli wyjdą poza linię, tak, wiesz, że on ich sprawdzi
Dorastał na dnie, ale śnił o szczycie
W końcu zrozumiał, że póki go nie osiągnie nie zatrzyma się
Jest przygotowany do wejścia na szczyt, z którego wszyscy spadają
Gra wymaga zmiany i Logic jest coraz bliżej
Konsul do gry, więc wiesz, że tu rządzimy
Nie, ten ostatni wers był zbyt dramatyczny
Ale on idzie po tą dupę i pozwoli im to zdobyć