Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
La Fille d'Octobre
La Fille d'Octobre - Le crâne corbeau
Le crâne corbeau
Tekst dodał(a): Partisan
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Partisan
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Partisan
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Les mains devant les yeux et le souffle coupé
Je compte les secondes enfiévrées de bonheur
Où nous serions à deux doigts de nous embrasser
Comme au début du monde, pendant des jours, des heures
Mais mon coeur est trop bête et ma gorge serrée
Ravale par avance les innombrables mots
Les amours les tempêtes dans mon âme de grenier
Où viennent en silence mourir les oiseaux
Désolée mon amour j'ai la bouche bien cousue
De ces fils barbelés en forme de motus
Où s'accrochent tour à tour mes idéaux perdus
Ces mensonges emboités comme des poupées Russes
Plus je tire d'un côté plus ma langue se déchire
Je finirai un jour par la mettre en lambeaux
S'il fallait expirer tout ce que tu m'inspires
Il faudrait des vautours pour manger tous mes mots
J'imagine bien la fin une histoire sans paroles
Dans mon faible intérieur je l'ai déjà rêvé
Tu poserais ta main sur mon coeur qui s'affole
Tu lirais mon bonheur sur mes lèvres enlarmées
Et le verbe dans ma tête libéré à tout vent
Sifflerait d'amertume aux frontières de ma peau
Mes amours muettes me crèveraient les tympans
Comme un loup sous la lune hurlant sur mon tombeau
Faites alors mon Dieu que du fond de mon coeur
Jaillisse le si peu que j'avais de bonheur
Et que mon crâne fendu vomisse les corbeaux
Dont les langues pendues retenaient tous mes mots
Je compte les secondes enfiévrées de bonheur
Où nous serions à deux doigts de nous embrasser
Comme au début du monde, pendant des jours, des heures
Mais mon coeur est trop bête et ma gorge serrée
Ravale par avance les innombrables mots
Les amours les tempêtes dans mon âme de grenier
Où viennent en silence mourir les oiseaux
Désolée mon amour j'ai la bouche bien cousue
De ces fils barbelés en forme de motus
Où s'accrochent tour à tour mes idéaux perdus
Ces mensonges emboités comme des poupées Russes
Plus je tire d'un côté plus ma langue se déchire
Je finirai un jour par la mettre en lambeaux
S'il fallait expirer tout ce que tu m'inspires
Il faudrait des vautours pour manger tous mes mots
J'imagine bien la fin une histoire sans paroles
Dans mon faible intérieur je l'ai déjà rêvé
Tu poserais ta main sur mon coeur qui s'affole
Tu lirais mon bonheur sur mes lèvres enlarmées
Et le verbe dans ma tête libéré à tout vent
Sifflerait d'amertume aux frontières de ma peau
Mes amours muettes me crèveraient les tympans
Comme un loup sous la lune hurlant sur mon tombeau
Faites alors mon Dieu que du fond de mon coeur
Jaillisse le si peu que j'avais de bonheur
Et que mon crâne fendu vomisse les corbeaux
Dont les langues pendues retenaient tous mes mots
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieRęce przed oczami i brak tchu
Liczę sekundy podniecone szczęściem
Gdzie bylibyśmy o krok od pocałunku
Jak na początku świata, na całe dni, godziny
Ale moje serce jest zbyt głupie, a ściśnięte gardło
Połyka z powrotem niezliczone, niewypowiedziane słowa
Miłości to burze na strychu mojej duszy
Gdzie przybywają ptaki, by umierać w milczeniu
Przykro mi, ukochany, mam usta mocno zasznurowane
Tym drutem kolczastym o kształcie "cicho sza"*
Do którego przyczepiają się kolejno moje utracone ideały
Te kłamstwa schowane jedne w drugich jak matrioszki
Im bardziej zwracam się w jedną stronę, tym bardziej rwie się mój język
Pewnego dnia skończy się to jego rozerwaniem na strzępy
Gdybym miała wyzionąć to wszystko, czym mnie natchnąłeś
Przydałyby się sępy, aby zjeść wszystkie moje słowa
Dobrze wyobrażam sobie koniec, opowieść bez słów
Już kiedyś o nim marzyłam w swym słabym wnętrzu
Położyłbyś swą rękę na moim sercu, które szaleje
Odczytałbyś szczęście z moich warg skropionych łzami
A słowo w mojej głowie wyzwolone zupełnie
Zagwizdałoby z goryczą w granicach mojej skóry
Moje nieme miłości rozsadziłyby mi bębenki
Jak wilk wyjący do księżyca na moim grobie
Mój Boże, spraw więc, aby z głębi mego serca
Wytrysnęła odrobina szczęścia, którego zaznałam
A z mojej rozbitej czaszki wyleciały kruki
Których zwisające języki zachowałyby wszystkie moje słowa
* wyrażenie "motus et bouche cousue" (dosłownie: "cicho, usta zaszyte") znaczy tyle co: 'cicho sza!, ani słowa!'
Liczę sekundy podniecone szczęściem
Gdzie bylibyśmy o krok od pocałunku
Jak na początku świata, na całe dni, godziny
Ale moje serce jest zbyt głupie, a ściśnięte gardło
Połyka z powrotem niezliczone, niewypowiedziane słowa
Miłości to burze na strychu mojej duszy
Gdzie przybywają ptaki, by umierać w milczeniu
Przykro mi, ukochany, mam usta mocno zasznurowane
Tym drutem kolczastym o kształcie "cicho sza"*
Do którego przyczepiają się kolejno moje utracone ideały
Te kłamstwa schowane jedne w drugich jak matrioszki
Im bardziej zwracam się w jedną stronę, tym bardziej rwie się mój język
Pewnego dnia skończy się to jego rozerwaniem na strzępy
Gdybym miała wyzionąć to wszystko, czym mnie natchnąłeś
Przydałyby się sępy, aby zjeść wszystkie moje słowa
Dobrze wyobrażam sobie koniec, opowieść bez słów
Już kiedyś o nim marzyłam w swym słabym wnętrzu
Położyłbyś swą rękę na moim sercu, które szaleje
Odczytałbyś szczęście z moich warg skropionych łzami
A słowo w mojej głowie wyzwolone zupełnie
Zagwizdałoby z goryczą w granicach mojej skóry
Moje nieme miłości rozsadziłyby mi bębenki
Jak wilk wyjący do księżyca na moim grobie
Mój Boże, spraw więc, aby z głębi mego serca
Wytrysnęła odrobina szczęścia, którego zaznałam
A z mojej rozbitej czaszki wyleciały kruki
Których zwisające języki zachowałyby wszystkie moje słowa
* wyrażenie "motus et bouche cousue" (dosłownie: "cicho, usta zaszyte") znaczy tyle co: 'cicho sza!, ani słowa!'
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):