Krzysztof Tyniec - Uwielbiam powiastki prawdziwe

Uwielbiam powiastki prawdziwe
Słyszane wśród szlachty czy ludu
Miłosne, okrutne i tkliwe
I każdą osądzam bez trudu

Bo, z grubsza, do dwóch możliwości
Powiastka się każda sprowadza:
Jest mądra, gdy zgadza się z moją mądrością
I głupia, gdy z nią się nie zgadza
La rą, la rą
I głupia, gdy z nią się nie zgadza

Uwielbiam powiastkę wesołą
Gdy tkwi w niej moralna nauka
Bo tylko ostatni oszołom
W powiastce morału nie szuka

I myśl moja z czujną bystrością
Ocenę powiastki doradza:
Moralna, gdy zgadza się z mą moralnością
Ohydna, gdy z nią się nie zgadza
La rą, la rą
Ohydna, gdy z nią się nie zgadza

Więc jaki z powiastek pożytek?
Słuchając ich, państwo prześwietni
Czujemy się lepsi, a przy tem
Mądrzejsi i bardziej szlachetni

Czujemy się piękni jak ogród
Cnót wszelkich, gdy wespół się skupią
By w życiu postąpić dokładnie na odwrót:
Do cna niemoralnie i głupio
La rą, la rą
Do cna niemoralnie i głupio